EDITORIAL 19

Πολιτισμός και τέχνη της πολιτικής? Μόδα των υποψηφίων? Η showbiz των εκλογών και ο ρόλος των media. Ακούγεται ως τίτλος σίκουελ ταινίας.

Μόνο που στην πράξη χωλαίνει λίγο. Ακούσαμε, είδαμε, διαβάσαμε πράγματα και θάματα. Είδαμε κάτι περίεργα αποτελέσματα που μόνο δείγμα πολιτισμού δεν τα λες, μάλλον δήγμα πολιτισμού τα λες. Και ο νοών νοείτω. Τα μηνύματα δεν τα πήρε κανείς, μα κανείς, ούτε κυβέρνηση, ούτε αντιπολίτευση, ούτε τα άλλα κόμματα. Πρώτον και κύριον διότι το ένα κόμμα κατηγορεί το άλλο ότι οι αυτοδιοικητικές εκλογές αφορούν σε δημάρχους και περιφερειάρχες και την ίδια ώρα προσδίδουν το ένα μετά το άλλο πολιτική και κομματική χροιά. Μα γιατί κόπτονται όλοι για το αυτοδιοικητικόν του πράγματος όταν την ίδια ώρα  μεταφράζουν και ερμηνεύουν σε πανελλαδικά ποσοστά τα ποσοστά των υποψηφίων τους λες και είμασταν σε εθνικές εκλογές ή σε διαδικασία exit poll βουλευτικών εκλογών? Ειλικρινά σε αυτές τις εκλογές ως ψηφοφόρος του δήμου Θεσσαλονίκης έκανα τις επιλογές μου και εξέφρασα και την προτίμησή μου σε συμβούλους ανεξάρτητα από την παράταξη με την οποία κατέβηκαν. Ωστόσο μία παράταξη με έπεισε για τους καθαρά αυτοδιοικητικούς της στόχους σε όλη την Ελλάδα, η παράταξη του Γιώργου Αμυρά, ο συνδυασμός του Γιώργου Αμυρά στην Αθήνα.
Δεν ξέρω εάν είναι από συναδελφική αλληλεγγύη ή από ηλικιακή ταύτιση, αλλά είναι βέβαιο πως ήταν ανεξάρτητη και αυτοδιοικητική!