Παρασκευή 10 Ιουνίου 2011. Λίγες μέρες πριν από την Εορτή του Αγίου Πνεύματος και αναζητώ ένα "σημάδι επιφοίτησης". Το ξανασκέφτομαι και αποφασίζω να δράσω εγώ ο ίδιος. Δεν μπορεί να τα περιμένω όλα από τους Αγίους. Η πίστη είναι πίστη, τα θαύματα υπάρχουν , πολλές φορές καθημερινά , αλλά είναι μικρά και δε δίνουμε την πρέπουσα σημασία. Ωστόσο τι κάνουμε εμείς για τον εαυτό μας και τη ζωή μας; Γιατί κάθε φορά να προστρέχουμε στα "Θεία" όταν δυσκολευόμαστε; Γιατί να δημιουργούμε "πελατειακή" σχέση με τα όσια και τα ιερά μας, με την πίστη και τη θρησκεία μας; Πόσο κακό κάνουμε στη ζωή και τον εαυτό μας; Η απάντηση όσο δύσκολη και σκληρή και εάν είναι συνοψίζεται στην πίστη μας ,όχι μόνο στο Θεό αλλά και σε εμάς τους ίδιους. Μόνο που η πίστη αυτή πρέπει να είναι καθημερινή, απλή , λιτή και όχι μόνο στις γιορτές και τις επετείους, ή μόνο στις δύσκολες στιγμές. Γιατί ο Θεός να μας βοηθήσει-δεν είναι βλασφημία- όταν εμείς οι ίδιοι σαμποτάρουμε τον εαυτό μας;
Ειλικρινά βαρέθηκα να μιζεριάζω και να γκρινιάζω στα δύσκολα και παράλληλα να θυματοποιώ τον εαυτό μου, βαρέθηκα να κουράζομαι και να κουράζω τους γύρω μου κάθε φορά που κάτι στραβώνει. Κουράστηκα από μένα τον ίδιο όταν για ανεξήγητους λόγους και στα καλά καθούμενα μιμούμαι την αγελάδα που κλωτσάει το γάλα από την καρδάρα. Κουράστηκα να τα βάζω με την τύχη μου όταν εγώ ο ίδιος προκαλώ τις ατυχίες, αναβολές, καθυστερήσεις και αρνητικές απαντήσεις. Μα δε βαρέθηκα πια να παρατάω το δάσος για ένα δένδρο; Μα δε βαρέθηκα να υποβαθμίζω και να υποτιμώ με τον τρόπο μου τα ταλέντα μου και την ίδια την προσωπικότητά μου; Βαρέθηκα και μάλιστα πολύ. Και σε λίγο θα με βαρεθούν όλοι, και πιο πολύ τα αγαπημένα μου πρόσωπα, εάν δεν αλλάξω πορεία.
Αποφάσισα λοιπόν στη διάρκεια της δικής μου προσωπικής κρίσης να αξιοποιήσω την κατάσταση και να ξεκαθαρίσω τη σχέση μου με τον εαυτό μου.
Δε μπορώ να καταλάβω γιατί ξεχνάω τι μπορώ να κάνω και ποιές είναι οι δυνατότητές μου και γιατί πολύ συχνά αχρηστεύω ο ίδιος τον εαυτό μου παρουσιάζοντάς τον στους άλλους "αδύναμο" και "καημένο" ,ενώ δεν είμαι καθόλου έτσι. Δε θέλω άλλες δήθεν φιλίες που χτίστηκαν μέσα από "συναντήσεις κορυφής" , φώτα και δημόσιες σχέσεις, κεράσματα και διακοπές. Δεν έχω μάλιστα καθόλου όρεξη να κάνω το ντετέκτιβ για να διαπιστώσω εάν ισχύουν όσα συμφώνησα και "υπέγραψα" με ...φίλους. Έτσι και αλλιώς δε θέλει και πολύ ακόμη και φιλίες 10-15 χρόνων να καταρρεύσουν μέσα σε 2 μήνες επειδή "συγκρούστηκαν" τα "συμφέροντα". Κάποιοι δυστυχώς μας θέλουν ως φίλους-οπαδούς και όχι ως φίλους-φίλους...!!! Αποφάσισα οι φίλοι μου να κρίνονται στα ζόρια, τα δύσκολα και τις στερήσεις και όχι στις καλές μέρες, τα έξοδα, τις σπατάλες και τα καταναλωτικά πάρτυ. Αποφάσισα λοιπόν οι φίλοι μου να κρίνονται στις μη επιτυχίες και τις αποτυχίες και όχι στις επιτυχίες.
Αποφάσισα λοιπόν να κοιτάξω μπροστά, να δημιουργήσω. Δε θέλω άλλο πια να συγκρατώ την εκφραστικότητά μου και τις δυνατότητές μου μην τυχόν "θίξω" την κατεύθυνση και την οδηγία που μου δόθηκε.
Αποφάσισα να κάνω ότι επιθυμώ και θέλω και μπορώ είτε είναι αυτό σινεμά, είτε θέατρο, είτε τηλεόραση, είτε ντοκιμαντέρ, είτε βιβλίο, είτε δημοσιογραφικό σάιτ. Δε θα απολογούμαι σε κανέναν πια για τα "θέλω" μου και τη δημιουργικότητά μου, για τις επιθυμίες και τις επιλογές μου. Μπορώ να φάω τα μούτρα μου, εάν το θέλω, δε μπορεί να μου το απαγορεύσει κανείς.
Δε θα ανεχτώ μετά από χρόνια δουλειάς, ήθους, ουσιαστικής σοβαρότητας και σεμνότητας, να υπονοηθεί ότι είμαι "λασπολόγος" και αποδέκτης χειροκροτημάτων "σκατών" , επειδή διαφωνούμε για το τι είναι δημοσιογραφία και τι όχι, επειδή έχουμε εκ διαμέτρων αντίθετες απόψεις ή επειδή παρερμηνεύτηκε και παρεξηγήθηκε δικαίως ή αδίκως η γραφή μας και το όποιο ρεπορτάζ μας.
Δε θα ανεχτώ από κανέναν και καμία από εδώ και στο εξής να με περιορίζει είτε με έμμεσο είτε με άμεσο τρόπο ,είτε λεκτικά ,είτε σωματικά, είτε πνευματικά. Και δε θα απολογούμαι σε καμία και κανέναν γιατί προπονούμαι στο κολυμβητήριο και αθλούμαι, ούτε γιατί προσέχω την εμφάνιση και το ντύσιμό μου. Ούτως ή άλλως όλα αυτά αποτελούν για μένα το κερασάκι , καθώς η τούρτα είναι πάντα το μυαλό και η ψυχή.
Ζητώ λοιπόν συγνώμη από μένα τον ίδιο για το χρόνιο αυτομπλοκάρισμα, ζητώ συγνώμη από όσους πλήγωσα άθελά μου, ζητώ συγνώμη από όσες και όσους με αγαπάνε αλλά τους κουράζω και τους στενοχωρώ, ζητώ συγνώμη από όσους πιστεύουν ότι τους αδίκησα, ζητώ συγνώμη από φίλους, εχθρούς και φιλεχθρούς που δεν ξεκαθάρισα από νωρίς τι είμαι και τι θέλω. Ζητώ συγνώμη από τη δημοσιογραφία γιατί και εγώ την "κακοποίησα" αλλά με "κακοποίησε" και αυτή, ζητώ συγνώμη από το θέατρο γιατί το "παρεξήγησα" αλλά και αυτό με "παρεξήγησε". Ζητώ συγνώμη που κάποια στιγμή άφησα κάποιους να με ταμπελώσουν πολιτικά, κομματικά και κοινωνικά και να με τοποθετήσουν σε ομάδες και στρατόπεδα. Πάνω απ'όλα όμως ΖΗΤΩ ΣΥΓΝΩΜΗ από τη ΜΗΤΕΡΑ μου για τις τελευταίες λέξεις που άκουσε από μένα το τελευταίο βράδυ πριν από το φευγιό της! ΖΗΤΩ ΣΥΓΝΩΜΗ από τη ΜΗΤΕΡΑ μου που είμαι μαζί της ακόμη θυμωμένος παρά τα 11 χρόνια που πέρασαν από τότε που έφυγε. ΖΗΤΩ ΣΥΓΝΩΜΗ από τη ΜΗΤΕΡΑ μου που επί πολλά έτη ντρεπόμουν να πω σε πολύ κόσμο από τι και πως έφυγε.
Τελικά, ξέχασα πως διανύω μία από τις καλύτερες περιόδους της ζωής μου, δημιουργική και με προοπτικές, παρά την κρίση και τα προβλήματα. Δεν είναι η πιο ευήμερη βέβαια, αλλά η πιο ευοίωνη και αυτό μου αρκεί. Νομίζω πως ξέρω ποιοί με αγαπούν και ποιους αγαπώ, ποιοί με εκτιμούν και ποιους εκτιμώ, όλα τα άλλα ανήκουν στην ιστορία. Ψυχοσάββατο αύριο, το Σάββατο των ψυχών!Δευτέρα 13 Ιουνίου, η Δευτέρα που έρχεται. Του Αγίου Πνεύματος! Το ξέρετε ότι όλοι "κρύβουμε" μέσα μας ένα "Άγιο Πνεύμα"; Δεν αναρωτηθήκατε ποτέ πως επιβιώνουμε από τα δαγκώματα των φιδιών που τρέφουμε στον κόρφο μας;
Α...και να μην ξεχάσω....το μότο μας από εδώ και στο εξής θα είναι: "ΞΥΡΙΖΟΝΤΑΣ ΤΟ ΠΑΡΕΛΘΟΝ"!!!
Αποφάσισα λοιπόν στη διάρκεια της δικής μου προσωπικής κρίσης να αξιοποιήσω την κατάσταση και να ξεκαθαρίσω τη σχέση μου με τον εαυτό μου.
Δε μπορώ να καταλάβω γιατί ξεχνάω τι μπορώ να κάνω και ποιές είναι οι δυνατότητές μου και γιατί πολύ συχνά αχρηστεύω ο ίδιος τον εαυτό μου παρουσιάζοντάς τον στους άλλους "αδύναμο" και "καημένο" ,ενώ δεν είμαι καθόλου έτσι. Δε θέλω άλλες δήθεν φιλίες που χτίστηκαν μέσα από "συναντήσεις κορυφής" , φώτα και δημόσιες σχέσεις, κεράσματα και διακοπές. Δεν έχω μάλιστα καθόλου όρεξη να κάνω το ντετέκτιβ για να διαπιστώσω εάν ισχύουν όσα συμφώνησα και "υπέγραψα" με ...φίλους. Έτσι και αλλιώς δε θέλει και πολύ ακόμη και φιλίες 10-15 χρόνων να καταρρεύσουν μέσα σε 2 μήνες επειδή "συγκρούστηκαν" τα "συμφέροντα". Κάποιοι δυστυχώς μας θέλουν ως φίλους-οπαδούς και όχι ως φίλους-φίλους...!!! Αποφάσισα οι φίλοι μου να κρίνονται στα ζόρια, τα δύσκολα και τις στερήσεις και όχι στις καλές μέρες, τα έξοδα, τις σπατάλες και τα καταναλωτικά πάρτυ. Αποφάσισα λοιπόν οι φίλοι μου να κρίνονται στις μη επιτυχίες και τις αποτυχίες και όχι στις επιτυχίες.
Αποφάσισα λοιπόν να κοιτάξω μπροστά, να δημιουργήσω. Δε θέλω άλλο πια να συγκρατώ την εκφραστικότητά μου και τις δυνατότητές μου μην τυχόν "θίξω" την κατεύθυνση και την οδηγία που μου δόθηκε.
Αποφάσισα να κάνω ότι επιθυμώ και θέλω και μπορώ είτε είναι αυτό σινεμά, είτε θέατρο, είτε τηλεόραση, είτε ντοκιμαντέρ, είτε βιβλίο, είτε δημοσιογραφικό σάιτ. Δε θα απολογούμαι σε κανέναν πια για τα "θέλω" μου και τη δημιουργικότητά μου, για τις επιθυμίες και τις επιλογές μου. Μπορώ να φάω τα μούτρα μου, εάν το θέλω, δε μπορεί να μου το απαγορεύσει κανείς.
Δε θα ανεχτώ μετά από χρόνια δουλειάς, ήθους, ουσιαστικής σοβαρότητας και σεμνότητας, να υπονοηθεί ότι είμαι "λασπολόγος" και αποδέκτης χειροκροτημάτων "σκατών" , επειδή διαφωνούμε για το τι είναι δημοσιογραφία και τι όχι, επειδή έχουμε εκ διαμέτρων αντίθετες απόψεις ή επειδή παρερμηνεύτηκε και παρεξηγήθηκε δικαίως ή αδίκως η γραφή μας και το όποιο ρεπορτάζ μας.
Δε θα ανεχτώ από κανέναν και καμία από εδώ και στο εξής να με περιορίζει είτε με έμμεσο είτε με άμεσο τρόπο ,είτε λεκτικά ,είτε σωματικά, είτε πνευματικά. Και δε θα απολογούμαι σε καμία και κανέναν γιατί προπονούμαι στο κολυμβητήριο και αθλούμαι, ούτε γιατί προσέχω την εμφάνιση και το ντύσιμό μου. Ούτως ή άλλως όλα αυτά αποτελούν για μένα το κερασάκι , καθώς η τούρτα είναι πάντα το μυαλό και η ψυχή.
Ζητώ λοιπόν συγνώμη από μένα τον ίδιο για το χρόνιο αυτομπλοκάρισμα, ζητώ συγνώμη από όσους πλήγωσα άθελά μου, ζητώ συγνώμη από όσες και όσους με αγαπάνε αλλά τους κουράζω και τους στενοχωρώ, ζητώ συγνώμη από όσους πιστεύουν ότι τους αδίκησα, ζητώ συγνώμη από φίλους, εχθρούς και φιλεχθρούς που δεν ξεκαθάρισα από νωρίς τι είμαι και τι θέλω. Ζητώ συγνώμη από τη δημοσιογραφία γιατί και εγώ την "κακοποίησα" αλλά με "κακοποίησε" και αυτή, ζητώ συγνώμη από το θέατρο γιατί το "παρεξήγησα" αλλά και αυτό με "παρεξήγησε". Ζητώ συγνώμη που κάποια στιγμή άφησα κάποιους να με ταμπελώσουν πολιτικά, κομματικά και κοινωνικά και να με τοποθετήσουν σε ομάδες και στρατόπεδα. Πάνω απ'όλα όμως ΖΗΤΩ ΣΥΓΝΩΜΗ από τη ΜΗΤΕΡΑ μου για τις τελευταίες λέξεις που άκουσε από μένα το τελευταίο βράδυ πριν από το φευγιό της! ΖΗΤΩ ΣΥΓΝΩΜΗ από τη ΜΗΤΕΡΑ μου που είμαι μαζί της ακόμη θυμωμένος παρά τα 11 χρόνια που πέρασαν από τότε που έφυγε. ΖΗΤΩ ΣΥΓΝΩΜΗ από τη ΜΗΤΕΡΑ μου που επί πολλά έτη ντρεπόμουν να πω σε πολύ κόσμο από τι και πως έφυγε.
Τελικά, ξέχασα πως διανύω μία από τις καλύτερες περιόδους της ζωής μου, δημιουργική και με προοπτικές, παρά την κρίση και τα προβλήματα. Δεν είναι η πιο ευήμερη βέβαια, αλλά η πιο ευοίωνη και αυτό μου αρκεί. Νομίζω πως ξέρω ποιοί με αγαπούν και ποιους αγαπώ, ποιοί με εκτιμούν και ποιους εκτιμώ, όλα τα άλλα ανήκουν στην ιστορία. Ψυχοσάββατο αύριο, το Σάββατο των ψυχών!Δευτέρα 13 Ιουνίου, η Δευτέρα που έρχεται. Του Αγίου Πνεύματος! Το ξέρετε ότι όλοι "κρύβουμε" μέσα μας ένα "Άγιο Πνεύμα"; Δεν αναρωτηθήκατε ποτέ πως επιβιώνουμε από τα δαγκώματα των φιδιών που τρέφουμε στον κόρφο μας;
Α...και να μην ξεχάσω....το μότο μας από εδώ και στο εξής θα είναι: "ΞΥΡΙΖΟΝΤΑΣ ΤΟ ΠΑΡΕΛΘΟΝ"!!!
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου