Οι καταρράκτες της Έδεσσας αποτελούν διαχρονικά ένα μοναδικό θέαμα όχι μόνο για την περιοχή αλλά για ολόκληρη την Ελλάδα αλλά και τα Βαλκάνια. Μόνο που απέχει η σημερινή τους εικόνα από αυτό που υπήρχε πολύ παλιά. Μέχρι τα τέλη του 14ου αι ο κυρίως όγκος νερού συγκρατούνταν σε μία μικρή λεκάνη στα δυτικά της πόλης. Εικάζεται ότι τα νερά μετά από κάποιο γεωλογικό ή καιρικό φαινόμενο άρχισαν να διέρχονται την πόλη και να κυλούν θεαματικά από τον βράχο της πόλης. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα τη δημιουργία πολλών μικρών ποταμών και παράλληλα την "εξαφάνιση" της λίμνης απ' όπου προήλθαν. Πολλοί περιηγητές του 17ου & 18ου αι περιέγραφαν την εικόνα της πόλης με έναν βράχο από όπου έπεφταν τα νερά σχηματίζοντας πολλούς καταρράκτες. Κρυμμένοι πίσω από τις λαπούες και την ακατάσχετη βλάστηση αλλά και εγκαταλελειμμένοι στην άκρη του βράχο αποτελούσαν ένα σχετικώς άσημο σημείο της πόλης. Θεωρούνταν μάλιστα εγχείρημα να κατέβει κανείς τα δύσβατα μονοπάτια της εποχής για να τους θαυμάσει.
Ωστόσο πρώτοι οι Γερμανοί τους "χαρτογράφησαν" το 1942 τουριστικά. Κάθε πρωί μάλιστα ο λοχίας της Γκεστάπο Φριτς μπλόκαρε τα περάσματα της πλατείας, αφαιρούσε τις ταυτότητες από τους περαστικούς και τους κατοίκους και για να τις επιστρέψει τους υποχρέωνε να περάσουν από το εργοτάξιο των καταρρακτών.
Έτσι το καλοκαίρι του 1942 κατασκευάστηκαν δύο "πισίνες ", παρτέρια και ζαρντινιέρες με ενδιαφέρουσα αρχιτεκτονική. Μετά τον πόλεμο ο χώρος παραδίδεται στο δήμο, του οποίου οι κηπουροί τον φροντίζουν φυτεύοντας λουλούδια και δέντρα. Στη συνέχεια ξεσπά ο εμφύλιος πόλεμος και οι καταρράκτες μπαίνουν στο περιθώριο προσωρινά. Εξαίρεση αποτελούν οι αγρότες του Λόγγου που απολαμβάνουν το μπάνιο τους στις "πισίνες" του πάρκου. Σταθμός στην πορεία της περιοχής υπήρξε το 1953 όταν ολοκληρώθηκε και άρχισε να λειτουργεί το δημοτικό εστιατόριο με το όνομα "ΠΙΣΙΝΕΣ" όπου διασκέδαζαν οι Εδεσσαίοι με δυτικούς χορούς. Έως τις αρχές του 1960 κατασκευάζονται προσβάσεις για να μπορεί ο επισκέπτης να προσεγγίζει με ασφάλεια. Τότε κατασκευάστηκαν και τα λεγόμενα σημεία "belvedere " για την ποικιλία της θέασης.
Σήμερα μπορεί κανείς με ασφάλεια να θαυμάσει τον μεγάλο καταρράκτη "Κάρανο" με το νερό να πέφτει από ύψος 70 περίπου μέτρων και τον διπλό καταρράκτη, όπως επίσης και το σπήλαιο κάτω από τον βράχο.Η εμπειρία μάλιστα "πίσω" και "κάτω" από τους καταρράκτες είναι πρωτόγνωρη αφού δίνει την αίσθηση στον επισκέπτη πως είναι μέρος της εικόνας και της φύσης.
Η περιοχή έχει αναβαθμιστεί και προσφέρει πλέον πολλές ευκολίες στους επισκέπτες. Ενδεικτικά αναφέρεται η συνεχής λειτουργία περιπτέρου πληροφοριών, η λειτουργία υπαίθριου μουσείου νερού και ενυδρείου.
ΑΠΟΣΤΟΛΗ: ΚΥΦΩΝΙΔΗΣ ΙΩΑΝΝΗΣ
ΡΟΔΗΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ
Ωστόσο πρώτοι οι Γερμανοί τους "χαρτογράφησαν" το 1942 τουριστικά. Κάθε πρωί μάλιστα ο λοχίας της Γκεστάπο Φριτς μπλόκαρε τα περάσματα της πλατείας, αφαιρούσε τις ταυτότητες από τους περαστικούς και τους κατοίκους και για να τις επιστρέψει τους υποχρέωνε να περάσουν από το εργοτάξιο των καταρρακτών.
Σήμερα μπορεί κανείς με ασφάλεια να θαυμάσει τον μεγάλο καταρράκτη "Κάρανο" με το νερό να πέφτει από ύψος 70 περίπου μέτρων και τον διπλό καταρράκτη, όπως επίσης και το σπήλαιο κάτω από τον βράχο.Η εμπειρία μάλιστα "πίσω" και "κάτω" από τους καταρράκτες είναι πρωτόγνωρη αφού δίνει την αίσθηση στον επισκέπτη πως είναι μέρος της εικόνας και της φύσης.
ΑΠΟΣΤΟΛΗ: ΚΥΦΩΝΙΔΗΣ ΙΩΑΝΝΗΣ
ΡΟΔΗΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου