Ο Άγιος Ελευθέριος ήταν Ρωμαίος, γιος του υπάτου Ευγενίου και της Ανθίας, η οποία σύμφωνα με την παράδοση είχε κατηχηθεί από τον Απόστολο Παύλο και μετέδωσε την πίστη της στο γιο της. Σε ηλικία μόλις δεκαπέντε ετών χειροτονήθηκε από τον Επίσκοπο Ρώμης Ανίκητο διάκονος, μετά από λίγο πρεσβύτερος και σε ηλικία είκοσι ετών επίσκοπος πόλεως του Ιλλυρικού. Επί Αυτοκράτορος Αδριανού εδιώχθη, υπέστη βασανιστήρια και τελικά αποκεφαλίσθηκε, αφού όμως μετέδωσε την πίστη του και στους βασανιστές του.
Έχοντας το όνομα Ελευθέριος, κοινή ετυμολογία με την αρχαία θεότητα Ειλείθυια, προστάτιδα των επιτόκων, ο Άγιος προσέλαβε και αυτός την ίδια ιδιότητα. Είναι πανελλήνια η πίστη ότι ο Άγιος βοηθάει τις επιτόκους, όπως και η τιμή που αυτές του αποδίδουν. Συχνά παλιότερα τοποθετούσαν εικόνισμά του στην κοιλιά τους , μόλις άρχιζαν οι ωδίνες.
Η σχέση επίσης του ονόματος του Αγίου με την έννοια της Ελευθερίας έκανε πολλούς γονείς να δίνουν το όνομά του στα παιδιά τους σε περιόδους πολέμου και κατοχής. Το όνομα Ελευθερία , μαζί με τη Νίκη, ήταν τα κατ' εξοχήν ονόματα κατά την περίοδο της Κατοχής.
Αλλά και αμέσως μετά την Απελευθέρωση από τους Τούρκους ο Άγιος τιμήθηκε με τη μετονομασία του Αθηναϊκού ναού της Παναγίας Γοργοεπηκόου ή Αθηνιώτισσας, δίπλα από τον καθεδρικό ναό της πόλεως.
Κτίσμα πιθανότατα του 11ου αιώνος, ο ναός είναι μια επιτομή της Αθηναϊκής Ιστορίας, από την Αρχαϊκή εποχή μέχρι τις μέρες μας. Είναι χτισμένος με μαρμάρινα λείψανα όλων των ιστορικών περιόδων και δίνει μία πλήρη εικόνα της ανακυκλώσεως και επαναχρησιμοποιήσεως του υπάρχοντος οικοδομικού υλικού , αντί για τη δημιουργία νέου.
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου