Ποδαρικό, και μάλιστα με το δεξί, έκανε στο FASHIONART-LOVER η Νέλλη Γκίνη! Ηθοποιός, ερμηνεύτρια, χορεύτρια, entertainer, αλλά πάνω από όλα Άνθρωπος με αξίες και ήθος. Στη συνέντευξή της μίλησε για τα πρώτα της βήματα, την τύχη της να συναντήσει σημαντικούς ανθρώπους του χώρου, τον έρωτα, την αγάπη της για το θέατρο, αλλά και για το πόσο σημαντικό ρόλο έπαιξε στη ζωή της ο πατέρας της.
FASHIONART-LOVER: Φέτος πρωταγωνιστείτε στην 13η και τελευταία εκδοχή της πολύ επιτυχημένης και κλασσικής πια παράστασης «Σεσουάρ για δολοφόνους». Τι σημαίνει αυτό για σας;
ΓΚΙΝΗ: Είμαι πραγματικά χαρούμενη που παίζω σ’ αυτήν την παράσταση, ο ρόλος μου είχε προταθεί και πριν τέσσερα χρόνια, όμως κάπου κόλλησε και δεν έγινε η δουλειά. Είναι ένας ρόλος που μου κάνει πολύ κέφι, τον διασκεδάζω πολύ.
FASHIONART-LOVER: Τα τελευταία χρόνια σας βλέπουμε όλο και περισσότερο σε παραστάσεις πρόζας. Πολλοί μάλιστα λένε ότι θα έπρεπε να σας βλέπουμε πιο συχνά σε τέτοιες παραστάσεις απ’ ότι στις επιθεωρήσεις. Τι από τα δύο προτιμάτε τελικά και γιατί;
ΓΚΙΝΗ: Στην πορεία της καριέρας μου είχα την τύχη να υπηρετήσω όλα τα είδη θεάτρου. Δεν μπορώ να διαλέξω πρόζα, επιθεώρηση ή μιούζικαλ. Όλα έχουν το βαθμό δυσκολίας τους, αλλά το θέατρο είναι ένα, και είμαι πραγματικά τυχερή που το υπηρετώ.
FASHIONART-LOVER: Αισθάνεστε λίγο «άτυχη» που δεν ευδοκίμησε στην Ελλάδα τόσο πολύ το είδος του θεατρικού μιούζικαλ, όπου κατά γενική ομολογία είναι το «είδος» σας;
ΓΚΙΝΗ: Όταν, πριν πολλά χρόνια, πρωτοείδα μιούζικαλ στο εξωτερικό, πραγματικά μαγεύτηκα. Είναι το είδος που ο ηθοποιός πρέπει απαραίτητα να γνωρίζει, εκτός από την υποκριτική, χορό και τραγούδι. Εκτός λοιπόν από την δραματική σχολή έκανα τραγούδι και χορό, και η αλήθεια είναι ότι το μιούζικαλ μ’ αρέσει πολύ. Κατά περιόδους ανέβηκαν καλές παραστάσεις, η Αλίκη Βουγιουκλάκη, ο Βαγγέλης Λειβαδάς, το τόλμησαν με μεγάλη επιτυχία. Θεωρώ τυχερό τον εαυτό μου που συμμετείχα στην καλύτερη παράσταση μιούζικαλ που ανέβηκε τα τελευταία χρόνια, «Το κλουβί με τις τρελές», δεν είχε πραγματικά να ζηλέψει τίποτα από τα μιούζικαλ’ς του εξωτερικού.
FASHIONART-LOVER: Σήμερα όλοι παραδέχονται ότι όπου κι αν βρεθεί η Νέλλη Γκίνη, είτε θέατρο, είτε τηλεόραση, αναδεικνύει με εξαιρετικό τρόπο το ρόλο αλλά και την προσωπικότητά της. Γιατί άργησαν τόσο πολύ οι λεγόμενοι «ειδικοί» να παραδεχτούν το ταλέντο σας όταν ήδη το κοινό σας είχε αγαπήσει και εκτιμήσει μέσα από τις ελληνικές ταινίες; Είναι τελικά τόσο ταμπού η δεκαετία του ’70 και ο λεγόμενος εμπορικός ελληνικός κινηματογράφος της εποχής, που οι ηθοποιοί που τον υπηρέτησαν το πληρώνουν μέσα από τις κριτικές και από τις προτάσεις που τους κάνουν ή δεν τους κάνουν;
ΓΚΙΝΗ: Γνωρίζετε βέβαια ότι το επάγγελμα αυτό είναι φοβερά ανταγωνιστικό. Δεν είναι καθόλου εύκολο να υπάρχεις στα πράγματα αν κάποιοι άνθρωποι του χώρου δεν πιστέψουν σε σένα. Ήμουν τυχερή που συνάντησα στο δρόμο μου τέτοιους ανθρώπους που με βοήθησαν στα πρώτα μου βήματα. Ο Κώστας Πρετεντέρης στη Γειτονιά μας, ο Λάμπρος Κωνσταντάρας με τον Κώστα Καραγιάννη στον κινηματογράφο. Προσωπικά δεν εισέπραξα κάποιο τέτοιου είδους ταμπού. Δούλεψα όλα αυτά τα χρόνια πολύ, τις όποιες κακίες και την απαξίωση την παρέβλεπα και συνέχιζα πιστεύοντας στη δουλειά μου, και βέβαια δουλεύοντας πολλές ώρες στερώντας από τον εαυτό μου προσωπικές στιγμές και απολαύσεις.
FASHIONART-LOVER: Στα τηλεοπτικά πράγματα, μέσα από τα μάτια του κοινού, η «ουσιαστική» επιστροφή σας στην τηλεόραση ήταν μέσω της πολύ επιτυχημένης τηλεοπτικής σειράς «Εγκλήματα». Πιστεύετε ότι σας έδωσε μια ευκαιρία για «δεύτερη» καριέρα;
ΓΚΙΝΗ: Μετά τη γέννηση του γιου μου είναι αλήθεια ότι οι πόρτες έκλεισαν και τα «Εγκλήματα» ήταν το τηλεοπτικό μου comeback, όμως από το θέατρο δεν έλειψα. Είτε σε μικρότερες ή μεγαλύτερες παραγωγές, το σανίδι δεν το εγκατέλειψα ποτέ.
FASHIONART-LOVER: Κατά κόρον τα τελευταία χρόνια βλέπουμε τα ιδιωτικά κανάλια να παράγουν πληθώρα τηλεοπτικών σειρών, με αποτέλεσμα κάποιες να μην ανταποκρίνονται στις απαιτήσεις του κοινού και να κόβονται. Και ακόμη χειρότερα να αντικαθίστανται από ριάλιτι και σήριαλ Τούρκικα και Λατινοαμερικάνικα. Φέτος μάλιστα, με αφορμή την κρίση, οι ελληνικές παραγωγές μειώθηκαν στο ελάχιστο. Πάμε από το ένα άκρο στο άλλο. Γιατί; Δεν θα μπορούσαν να γυριστούν σήριαλ με χαμηλότερο κόστος και λιγότερο γνωστούς, αλλά ταλαντούχους ηθοποιούς, αλλά και ηθοποιούς γνωστούς που το κασέ τους δεν είναι τόσο υψηλό;
ΓΚΙΝΗ: Ένας πολύ σοβαρός λόγος είναι ότι υπάρχουν άνθρωποι σε λάθος θέσεις, χωρίς διορατικότητα, ταλέντο, μεράκι και αγάπη γι’ αυτή τη δουλειά. Πιστεύω ότι έχουμε πολλά συγγραφικά ταλέντα [ μιας και στο θέατρο και στην τηλεόραση εν αρχή είναι ο λόγος],που τα κείμενα τους πετιούνται στον κάλαθο των αχρήστων και προτιμώνται μέτρια κείμενα που δεν μπορούν να έχουν ενδιαφέρον μετά το δεύτερο ή τρίτο επεισόδιο. Ένας άλλος σοβαρός λόγος είναι οι εταιρείες παραγωγής, που θέλουν με χαμηλό κόστος να παρουσιάσουν δουλειές. Όσον αφορά την κρίση, πιστεύω ότι ήταν μια καλή δικαιολογία για να κατεβάσουν τα κασέ κάποιων μετρημένων στα δάκτυλα προνομιούχων συναδέλφων, που το είχαν μονοπώλιο. Όμως, όπως συμβαίνει συνήθως, περισσότερο την πλήρωσαν συνάδελφοι που έπαιρναν έτσι και αλλιώς λίγα χρήματα και που αυτή τη στιγμή έμειναν άνεργοι, μιας και οι τηλεοπτικές παραγωγές μειώθηκαν στο ελάχιστο. Όσο για το αν θα μπορούσαν να γυριστούν σήριαλ με χαμηλότερο κόστος και λιγότερο γνωστούς ηθοποιούς, νομίζω ότι ήδη γίνεται σε μεγάλο κανάλι, σε καθημερινή σειρά.
FASHIONART-LOVER: Πρόταση για τον κινηματογράφο σας έχει γίνει από τους νέους κινηματογραφιστές;
ΓΚΙΝΗ: Όχι, δεν μου έχει γίνει καμία πρόταση, αν και θα μου άρεσε πραγματικά πολύ.
FASHIONART-LOVER: Όλα αυτά τα χρόνια γνωρίσατε και συνεργαστήκατε με διαφορετικές γενιές. Και ευτυχήσατε να συνυπάρξετε επαγγελματικά με το μεγάλο Λάμπρο Κωνσταντάρα. Υπάρχουν διαφορές από τότε μέχρι σήμερα σε ζητήματα ήθους και συμπεριφοράς;
ΓΚΙΝΗ: Υπάρχουν δυστυχώς σημαντικές διαφορές, όχι σε ότι αφορά το ταλέντο αλλά το μεράκι, θα έλεγα, γι’ αυτή την δουλειά. Οι νέοι βιάζονται δυστυχώς να γίνουν γρήγορα γνωστοί, να κερδίσουν χρήματα, χωρίς να διστάζουν να κάνουν πράγματα που τελικά μόνο στην απογοήτευση τους οδηγούν. Αναφέρομαι σ’ όλα αυτά τα παιδιά που τρέχουν να συμμετάσχουν σ’ οποιοδήποτε ριάλιτι προκειμένου να βρεθούν γρήγορα στην επικαιρότητα ή να κερδίσουν κάποιο ρόλο στην τηλεόραση. Το θέατρο έρχεται σε δεύτερη μοίρα. Η δουλειά μας όμως ξεκινάει πρώτα από εκεί και θέλει υπομονή και γερό στομάχι. Όσο για την συμπεριφορά πάντα υπήρχαν και θα υπάρχουν καλά και κακά παιδιά.
FASHIONART-LOVER: Αναφέρετε ότι ο πατέρας σας ήταν ο μέντοράς σας και ο άνθρωπος που σας ώθησε να ασχοληθείτε με την υποκριτική. Εσείς ονειρευόσασταν να ασχοληθείτε με την υποκριτική από μικρή ή κάτι άλλο;
ΓΚΙΝΗ: Ήμουν μόλις επτά χρονών όταν πρωτοψιθύρισα στον πατέρα μου την επιθυμία μου να γίνω ηθοποιός. Αυτό ονειρευόμουν από παιδί, το θέατρο, και θεωρώ πολύ τυχερό τον εαυτό μου που το όνειρο μου έγινε πραγματικότητα.
FASHIONART-LOVER: Τι ρόλο έπαιξε ο έρωτας στη ζωή σας; Υπήρξαν σύντροφοι που σας ενθάρρυναν στη δουλειά σας και κάποιοι που σας απέτρεπαν; Ή φροντίζατε να διαχωρίζετε τη δουλειά από τους συντρόφους σας;
ΓΚΙΝΗ: Ο έρωτας έπαιξε πολύ σημαντικό ρόλο στη ζωή μου μιας και μέσα από αυτόν πολλές φορές δημιουργούσα, όμως δεν επέτρεψα σε κανένα να μπει ανάμεσα σ’ αυτήν την σχέση, γιατί με τη δουλειά μου ήμουν και θα είμαι πάντα ερωτευμένη!
FASHIONART-LOVER: Τι συμβουλή θα δίνατε σε ένα νέο ηθοποιό;
ΓΚΙΝΗ: Ν’ αγαπάνε πολύ αυτό που επέλεξαν να κάνουν όχι σαν δουλειά, αλλά σαν λειτούργημα. Το θέατρο έκτος από ταλέντο, απαραίτητη προϋπόθεση θέλει να είσαι αφοσιωμένος σ αυτό. Δεν είναι ένα εύκολο επάγγελμα θέλει συνεχή ενημέρωση, δουλειά πίστη και αφοσίωση.
FASHIONART-LOVER: Ποια είναι τα μελλοντικά σας σχέδια;
ΓΚΙΝΗ: Να υπάρχω πάνω στο σανίδι και ν’ αποσυρθώ κάποια στιγμή σ’ ένα ήσυχο μέρος που να βλέπω θάλασσα και να σκέπτομαι πόσο τυχερή υπήρξα έχοντας συντροφιά μου την αγάπη του κόσμου που τόσο απλόχερα μου έδωσαν. Καλή συνέχεια σ’ ότι και αν κάνετε. Καλή Χρονιά!
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου