Μία μέρα πριν από τις εκλογές του 1993, ο τότε διευθυντής μου στο ραδιόφωνο του ΑΝΤ1 Θεσσαλονίκης Σπύρος Παγιατάκης μου ζήτησε να πάρω το κασετοφωνάκι μου και να σπεύσω στο ξενοδοχείο ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ ΠΑΛΛΑΣ. Έπρεπε να πάρω συνέντευξη από τον Άκη Τσοχατζόπουλο, αυτόν που όλοι θεωρούσαν ως τον «ισχυρό» άνδρα της επόμενης κυβέρνησης , δεδομένου ότι ήδη ο Ανδρέας Παπανδρέου αντιμετώπιζε σοβαρά προβλήματα υγείας. Φθάνοντας στο λόμπι του ξενοδοχείου , ο συνάδελφος Γιάννης Παπαμίχος μου τον συστήνει ,αλλά μας διακόπτει για λίγο η Μελίνα Μερκούρη. Καθόταν στην απέναντι πλευρά του λόμπι απ’ όπου χαιρέτισε τον Άκη Τσοχατζόπουλο. Με τη χαρακτηριστική της φωνή μάλιστα του είπε: «Αλό Άκις». Ο πρώην υπουργός πήγε για λίγα λεπτά κοντά της και επέστρεψε για τη συνέντευξη. Υπήρξαν και οι ατυχίες βέβαια. Μετά το τέλος της συνέντευξης διαπίστωσα πως από λάθος δικό μου είχε ενεργοποιηθεί ο αυτόματος μηχανισμός στο κασετοφωνάκι , με αποτέλεσμα να τρώει τις δικές μου ερωτήσεις και να κρατάει ανέπαφες τις απαντήσεις του Τσοχατζόπουλου. Μικρό το κακό γιατί το ζητούμενο ήταν οι απαντήσεις. Τις ερωτήσεις όμως αναγκάστηκα να τις ηχογραφήσω ξανά μόνος μου , ώστε με το κατάλληλο μοντάζ να τις κολλήσω στις απαντήσεις που ήδη είχαν δοθεί. Παραθέτουμε λοιπόν αυτούσια τη συγκεκριμένη συνέντευξη που έγινε μέσα στο κλίμα και τις συνθήκες του 1993, περίπου 20 χρόνια πριν και όλες οι ερωτήσεις που τέθηκαν , αλλά και οι απαντήσεις που δόθηκαν, αφορούσαν ζητήματα και απόψεις της συγκεκριμένης χρονικής περιόδου.
ΚΥΦΩΝΙΔΗΣ: Να υποθέσουμε ότι σας είχε μπει στα παιδικά σας χρόνια το «εμπορικό δαιμόνιο»;
ΤΣΟΧΑΤΖΟΠΟΥΛΟΣ: Όχι καθόλου. Απεναντίας εκείνο που μου άρεσε από την αγορά ήταν το άμεσο της επικοινωνίας , η ικανότητα των ανθρώπων να επικοινωνούν άμεσα , ουσιαστικά , να λένε ότι χρειάζεται χωρίς πολλές περιπλοκάδες και χωρίς ενδοιασμούς. Νομίζω ότι αυτό κέρδισα από την εμπορική δραστηριότητα της οικογένειας.
ΚΥΦΩΝΙΔΗΣ: Εν τέλει, τα όνειρά σας εκείνη την εποχή ποια ήταν;
ΤΣΟΧΑΤΖΟΠΟΥΛΟΣ: Πολύ γρήγορα προσανατολίστηκα, ήθελα να γίνω μηχανικός. Με ενδιέφερε λόγω του παππού μου , ο οποίος ήταν από τα Γιάννενα -προπολεμικά (μηχανικός εννοεί)- και με καταγωγή από τη Β. Ήπειρο, και ως πιτσιρίκος το όνειρό μου ήταν να γίνω πολιτικός μηχανικός. Τελικά έγινα μετά από περιπέτειες της επταετίας , της εξόδου στο εξωτερικό και έτσι αυτή η επιθυμία μου η παιδική ικανοποιήθηκε.
ΚΥΦΩΝΙΔΗΣ: Η όλη ιστορία όμως πως σας έφερε στην πολιτική;
ΤΣΟΧΑΤΖΟΠΟΥΛΟΣ: Δεν το είχα προγραμματίσει καθόλου ,αν και στη Θεσσαλονίκη, ξέρετε, στο Β΄ Γυμνάσιο που πήγαινα η πολιτική δραστηριότητα είχε ένα ενδιαφέρον, όχι για θέματα καθημερινότητας , όσο κυρίως για το Κυπριακό. Θυμάμαι το 1952 ήταν η πρώτη φορά που έφαγα ξύλο σε συγκέντρωση έξω από την υπηρεσία πληροφοριών της Αμερικανικής Πρεσβείας, εκεί στην γωνία της οδού Αγίας Σοφίας και Μητροπόλεως, γιατί συμμετείχαμε σε μία κινητοποίηση για το Κυπριακό. Και ήρθαν οι αστυνομικές δυνάμεις και για πρώτη φορά φάγαμε ξύλο. Από εκεί και πέρα το μόνο θέμα που με ενδιέφερε πολιτικά ήταν το Κυπριακό ουσιαστικά , όσο έμενα στην Ελλάδα. Καμία πρόβλεψη και προοπτική δεν υπήρχε για ένταξή μου σε κόμματα , διότι δε συμμετείχα σε κανένα τότε υπαρκτό κόμμα. Έφυγα το 1959 από την Ελλάδα , αφού προηγουμένως είχα δουλέψει δύο χρόνια στου Παπασταύρου , στο λογιστήριο 1957-1959 , κι έφυγα το 1959 για τη Γερμανία ,όπου σπούδασα πολιτικός μηχανικός. Εκεί το 1964 τέλειωσα τις σπουδές μου και ως φοιτητής ασχολήθηκα περισσότερο με πολιτισμικά και κοινωνικά θέματα παρά με θέματα πολιτικής. Μέχρι το 1967 μάλιστα , όταν έκανα και το δεύτερο δίπλωμα που πήρα- οικονομίας, οικονομολόγος/μηχανικός- παράλληλα δούλευα από το 1964 σε γραφεία οικονομοτεχνικών μελετών, είχαμε έρθει σε επαφή με μία ομάδα νεαρών επιστημόνων που κάναμε ειδικά γκρουπ επικοινωνίας και συζήτησης με εργατικές ομάδες. Πηγαίναμε δηλαδή στα εργοστάσια , επικοινωνούσαμε εκείνο τον καιρό, στήναμε βραδιές με συζητήσεις , ελεύθερες συζητήσεις, και προσπαθούσαμε να βρούμε ποια προβλήματα αντιμετωπίζει η εργατική τάξη στην περίοδο της εκβιομηχάνισης της Δυτικής Γερμανίας. Αυτό είχε πολύ ενδιαφέρον γιατί βλέπαμε πως άρχισε να αναπτύσσεται η νέα κοινωνική συμπεριφορά στην Ευρώπη , η εποχή της αμφισβήτησης, όλο αυτό δηλαδή που το 1968 βγήκε ως το κύμα της «νέας αμφισβήτησης». Η σχέση μας δηλαδή τότε σε επίπεδο πολιτικής ήταν τα κοινωνικά προβλήματα των εργαζομένων. Αυτά ήταν τα θέματά μας. Ξαφνικά το 1967 όταν έγινε η δικτατορία ήρθαμε σε επαφή με αυτό που εν συνεχεία «κατάντησε» πολιτική. Τι ήταν; Ο αντιδικτατορικός αγώνας. Συμμετείχαμε με αυτή την ομάδα των επιστημόνων το 1967 , τη δεύτερη μέρα που έγινε η δικτατορία, να βγάλουμε στο Μόναχο την πρώτη αντιδικτατορική εφημερίδα. Μέσα σε μία νύχτα βγήκε αυτή, σ’ ένα παλιό τυπογραφείο Ελληνικό που υπήρχε, στο Βασίλη το Στρομπολάκο. Όλη αυτή η ομάδα των ανθρώπων που δούλεψαν τότε, ο Βασίλης ο Κωτσάκης , ο Δημήτρης ο Κανδυλιαράκης, ο Γιώργος ο Τσουγιόπουλος , ο Δημήτρης ο Σταυρόπουλος , ο Γιάννης Σακελλαρίου ο οποίος τώρα είναι Ευρωβουλευτής των Γερμανών Σοσιαλιστών, ήταν μία ομάδα νέων ανθρώπων οι οποίοι μπήκαν τότε αμέσως σε έναν αγώνα κατά της δικτατορίας. Αυτό είχε ως συνέπεια πολύ γρήγορα το 1969 να μου αφαιρεθεί το διαβατήριο και η ιθαγένεια όπως και σε πολλούς άλλους που δούλεψαν στο αντιδικτατορικό αγώνα. Η συνέχεια ήταν ένταξη στην Νέα Αντιδικτατορική Κίνηση που δημιούργησε ο Ανδρέας Παπανδρέου, στο Π.Α.Κ., το 1968 και από εκεί και πέρα πλέον είκοσι χρόνια στενής συνεργασίας με τον Ανδρέα Παπανδρέου με οδήγησε ,αφού περάσαμε τη φάση του αντιδικτατορικού αγώνα μέχρι το 1974, εν συνεχεία στην ενεργή συμμετοχή μου στην ίδρυση του ΠΑΣΟΚ στην Ελλάδα. Και μετά άρχισε ο πολιτικός αγώνας στην Ελλάδα.
ΚΥΦΩΝΙΔΗΣ: Υπάρχει κάποιο γεγονός που θυμάστε περισσότερο από εκείνα τα χρόνια;
ΤΣΟΧΑΤΖΟΠΟΥΛΟΣ: Είναι μία σειρά από γεγονότα εκείνης της εποχής που έχουν μείνει αξέχαστα. Ως νέος άνθρωπος τότε , που ενώ είχα μία έντονη επαγγελματική δραστηριότητα, παράλληλα η επικοινωνία μέσω πολλών Ελλήνων σε όλη την Ευρώπη, στο Παρίσι, το Λονδίνο, στην Ιταλία πάρα πολύ , επέδρασε σε όλους αυτούς τους νέους ανθρώπους και πολύ περισσότερο σε μένα προσωπικά , μια που είχαμε στερηθεί την εμπειρία των πολιτικών αγώνων στην Ελλάδα , να δω από ένα πιο αντικειμενικό πρίσμα το βαθύτερο νόημα και του αντιδικτατορικού αγώνα και γιατί έγινε δικτατορία στην Ελλάδα. Αλλά και ότι στο βάθος υπήρξε κοινωνικός αγώνας , είχε ταξικό χαρακτήρα η αντιπαράθεση που παιζόταν κι έτσι μέσα από όλη αυτή την περίοδο μία σειρά από επιμέρους χαρακτηριστικά στοιχεία μου εμπέδωσαν τη βεβαιότητα ότι το όλο θέμα , η ανατροπή της δικτατορίας αλλά και η αυριανή πορεία της Ελλάδας ήταν τόσο συνδεδεμένα με τη νέα κοινωνική προοπτική, την πορεία εκδημοκρατισμού, εκσυγχρονισμού και ανανέωσης της Ελληνικής κοινωνίας, που για μένα έχει παραμείνει μέχρι και σήμερα ουσιαστικά ένας συνεχής διαρκής στόχος προς κατάκτηση.
ΚΥΦΩΝΙΔΗΣ: Και μετά επιστρέφετε το 1974…
ΤΣΟΧΑΤΖΟΠΟΥΛΟΣ: Από το 1974 και μετά στην Ελλάδα ιδρύθηκε από τον Ανδρέα Παπανδρέου το ΠΑΣΟΚ , είμαι συνέχεια όλα αυτά τα χρόνια- επειδή είχα έρθει και εκ μέρους του ΠΑΚ ως στέλεχος του Εθνικού Συμβουλίου τότε- συμμετείχα σε όλες τις κεντρικές επιτροπές , στα εκτελεστικά γραφεία του ΠΑΣΟΚ, ενεργότατη συμμετοχή και στη δημιουργία του ΠΑΣΟΚ κι εν συνεχεία όταν ήρθε η πρώτη κυβερνητική θητεία, τη δεκαετία του ’80 , μία σειρά από υπουργεία. Πέρασα από το υπουργείο δημοσίων έργων, προεδρίας , εσωτερικών , κάποια ενδιάμεσα υπουργεία για πολύ σύντομο χρονικό διάστημα, πάντως με μία λέξη οκτώ χρόνια συμμετοχής στην κυβερνητική θητεία του ΠΑΣΟΚ ήταν μία εντυπωσιακή περίοδος με τρομακτικά νέες εμπειρίες για μένα και η συνειδητοποίηση ότι μπορώ και επιπλέον έχω ενδιαφέρον να προωθήσω όσο μπορώ πιο αποφασιστικά θέματα κοινωνικού ενδιαφέροντος και ευρύτατης σημασίας και πολιτικές που έχουν απήχηση στο κοινωνικό σύνολο.
ΚΥΦΩΝΙΔΗΣ: Από το 1974 έως το 1993 τόσο ως άνθρωπος και όσο ως πολιτικός πόσα πράγματα αναθεωρήσατε;
ΤΣΟΧΑΤΖΟΠΟΥΛΟΣ: Νομίζω ότι στην εποχή της δικτατορίας η ιδεολογική προσέγγιση που κάναμε ,ως η μόνη αντιδικτατορική οργάνωση, δηλαδή ο αγώνας δεν ήταν μόνο αντιδικτατορικός αλλά ήταν ιδεολογικού, εθνικοαπελευθερωτικού και κοινωνικού χαρακτήρα, έχει επιβεβαιωθεί μέχρι σήμερα. Και αυτή είναι η βασική θεώρηση που κάνω μέχρι σήμερα στην πολιτική. Πιστεύω δηλαδή ότι η πολιτική δεν είναι θέμα διαχείρισης και βελτίωσης μέτρων , είναι η ικανότητα να εντάξεις σε μία συν-στρατηγική προσέγγιση των αναγκών αυτού του τόπου και του λαού το εθνικό, το κοινωνικό και το οικονομικό μαζί προς μίαν ακατάλυτη ενότητα για την οποία συνολικά πρέπει να βρεις λύσεις και να δημιουργήσεις ρεύμα μέσα στην κοινωνία που να στηρίξει τη λύση η οποία χρειάζεται για κάθε ένα θέμα. Αυτή νομίζω είναι η βασική φιλοσοφία που διέπει όχι μόνο εμένα προσωπικά αλλά τη συνολική πορεία του ΠΑΣΟΚ μέχρι σήμερα. Άρα με βάση αυτή την ιδεολογική-πολιτική θέση που απαιτεί δημοκρατία, ελευθερίες , πολυφωνία, και δημοκρατικούς θεσμούς ανεξάρτητους στην κοινωνία , πιστεύω ότι μπαίνοντας στη νέα εποχή που το ΠΑΣΟΚ, όπως εγώ πιστεύω, θα κληθεί να αναλάβει ξανά κυβερνητικές ευθύνες, θα αποτελέσει ξανά τη βάση για μία ακόμη πιο αποδοτική κυβερνητική θητεία του ΠΑΣΟΚ για τα Ελληνικά δεδομένα και τον Ελληνικό λαό.
ΚΥΦΩΝΙΔΗΣ: Πόσο δικαιωμένος αισθάνεστε από αυτά που ζητήσατε να κάνετε;
ΤΣΟΧΑΤΖΟΠΟΥΛΟΣ: Δικαίωση έχει υπάρξει σε πάρα πολλά πράγματα που με ενδιέφεραν και προσωπικά. Πχ. στο υπουργείο δημοσίων έργων αισθάνομαι δικαιωμένος γιατί όταν ξεκινήσαμε κάποια σημαντικά έργα είτε ήταν οι αυτοκινητόδρομοι , είτε έργα καθαρισμού λυμάτων το οποίο μέχρι και σήμερα δεν έχει πλήρη λειτουργία , είτε νομοσχέδια για τον εκσυγχρονισμό της δημόσιας διοίκησης και οικονομικής αυτοτέλειας των οργανισμών τοπικής αυτοδιοίκησης στο υπουργείο εσωτερικών, όλο αυτό ήταν μία δικαίωση πολιτικών που όμως είχαν μία ευρύτατη απήχηση. Από την άλλη πλευρά νομίζω ότι η μεγαλύτερη επιβεβαίωση θα είναι να δει κανείς την Ελληνική κοινωνία να μπει σε μία δυναμική πορεία ανόρθωσης , ανάκαμψης , να ξεπεράσουμε την ύφεση και τη στασιμότητα που υπάρχει σήμερα. Και να υπάρξει επιτέλους, μέσα σε μία προοπτική ευνοϊκή για το κοινωνικό σύνολο , δικαίωση για τη λαϊκή πλειοψηφία.
ΚΥΦΩΝΙΔΗΣ: Ο άνθρωπος Άκης Τσοχατζόπουλος τι σχέση έχει με τον πολιτικό;
ΤΣΟΧΑΤΖΟΠΟΥΛΟΣ: Πολύ ενδιαφέρουσα ερώτηση. Δύσκολα μπορεί να ξεχωρίσει κανείς την πολιτική από τον άνθρωπο και την κοινωνία. Εάν το διαχωρίζει τότε αυτό σημαίνει πως έχει μία διαχειριστική-τεχνοκρατική αντίληψη για την πολιτική, τη θεωρεί απλώς ως μέσο για ένα σκοπό, εμένα προσωπικά δεν με εκφράζει μια πολιτική λειτουργία που είναι απλά είτε εκτελεστικού χαρακτήρα είτε διαχειριστικού χαρακτήρα , πιστεύω περισσότερο ότι το να κάνεις πολιτική είναι τρόπος ζωής. Και έτσι συμπεριφέρομαι.
ΚΥΦΩΝΙΔΗΣ: Δύσκολος τρόπος ζωής όμως…
ΤΣΟΧΑΤΖΟΠΟΥΛΟΣ: Αναμφισβήτητα….ειδικά την περίοδο των εκλογών, όταν τρέχει κανείς 18 ώρες και 20 ώρες την ημέρα και σε διάφορες πόλεις και όπως βλέπετε έχει κι έναν λαιμό , αποκτά φωνητικές χορδές που δεν ανταποκρίνονται πλέον.
ΚΥΦΩΝΙΔΗΣ:Πως ξεκουράζεστε λοιπόν;
ΤΣΟΧΑΤΖΟΠΟΥΛΟΣ: Η απόσυρση από την καθημερινή πίεση έστω για 4-5 ώρες, δηλαδή το να μπορεί να γυρίζει το κουμπί κανείς και να τα ξεχνάει όλα και να απομονώνεται , είναι για μένα προσωπικά ο καλύτερος τρόπος ξεκούρασης. Αν αυτό μπορεί να συμβεί 1-2 φορές την εβδομάδα , είναι ο ιδανικότερος τρόπος για να ισορροπήσει κανείς στην πίεση της καθημερινής δράσης. Τώρα από εκεί και πέρα υπάρχουν στιγμές βέβαια ευχάριστες, ένα μουσικό βράδυ , μία επικοινωνία, μια καλή παρέα , ένα καλό τραπέζι ,ένα ποτήρι κρασί με φίλους όπως όλοι.
ΚΥΦΩΝΙΔΗΣ: Αλήθεια έχετε ιδιαίτερες προτιμήσεις στη μουσική;
ΤΣΟΧΑΤΖΟΠΟΥΛΟΣ: Μου αρέσει γενικά η μουσική. Προτιμώ όμως κομμάτια κλασικής μουσικής. Με τη λειτουργία του κτιρίου του συλλόγου φίλων μουσικής στην Αθήνα (εννοεί το Μέγαρο Αθηνών) έχει καλυφθεί ένα πολύ μεγάλο κενό κι ελπίζω γρήγορα αυτό να καλυφθεί και στη Θεσσαλονίκη (εννοεί το Μέγαρο Θεσσαλονίκης) , διότι υπάρχουν στιγμές που μπορεί να δώσει μία κλασική μουσική που δεν τις βρίσκει κανείς με οποιοδήποτε άλλο είδος μουσικής. Βέβαια αυτό είναι θέμα εμπειρίας και τοποθέτησης στον κάθε άνθρωπο, είναι υποκειμενικού χαρακτήρα. Πέραν τούτου όμως, ο ελεύθερος χρόνος μπορεί να συνδυαστεί πάρα πολύ θετικά. Για μένα τουλάχιστον, εάν έχει κανείς τη δυνατότητα να επικοινωνήσει με τη φύση, ένας περίπατος στο βουνό ή και στη θάλασσα σε μία παραλία ή κολύμπι ή λίγο άθληση είναι νομίζω πράγματα που καλύπτουν πάρα πολλές ανάγκες και συμβάλουν στην ατομική ισορροπία κάθε ανθρώπου.
ΚΥΦΩΝΙΔΗΣ: Πολλοί λένε ότι το θέατρο έχει σχέση ιδιαίτερη με την πολιτική. Φανταστήκατε εσείς ποτέ τον εαυτό σας ηθοποιό;
ΤΣΟΧΑΤΖΟΠΟΥΛΟΣ: (γελάει)..δεν τον φαντάστηκα ποτέ μου για να είμαι ειλικρινής , δεν ξέρω εάν έχει σχέση το θέατρο με την πολιτική. Βλέπω καμιά φορά την αγαπητή μας Μελίνα η οποία με πολύ άνεση χειρίζεται όλα τα θέματα. Βλέποντας όμως τη λειτουργία της μάλλον τείνω στο συμπέρασμα ότι είναι δύο διαφορετικά πράγματα θέατρο και πολιτική. Έτσι νομίζω!
ΚΥΦΩΝΙΔΗΣ: Εάν σας έλεγαν όμως ότι έχετε μία ευκαιρία να παίξετε στο πλευρό της Μελίνας Μερκούρη. Τι ρόλο θα επιλέγατε;
ΤΣΟΧΑΤΖΟΠΟΥΛΟΣ: Δε μπορώ να φανταστώ έναν τέτοιο ρόλο γιατί νομίζω ότι πρέπει να έχεις μίαν ιδιοσυγκρασία τέτοια , να μπορείς δηλαδή να υποδύεσαι διαφορετικούς ρόλους για να έχεις επιτυχία στο θέατρο. Προσωπικά δε μπορώ να φανταστώ ότι μπορώ να παίξω άλλους «ρόλους». Για αυτό δε βλέπω ότι μπορώ να έχω μέλλον και προοπτική σε αυτό το χώρο.
ΚΥΦΩΝΙΔΗΣ: Τον τελευταίο καιρό βρήκαν το φως της δημοσιότητας κυρίως σε περιοδικά γκάλοπ που σας ανακήρυσσαν ως τον πιο γοητευτικό πολιτικό. Δηλαδή γυναίκες , κυρίως από Αθήνα και Θεσσαλονίκη, απαντώντας στο ερώτημα με ποιόν πολιτικό θα ήθελαν να περάσουν μαζί του ένα βράδυ , έφεραν εσάς στην πρώτη θέση και τον Κωστή Στεφανόπουλο στη δεύτερη.
ΤΣΟΧΑΤΖΟΠΟΥΛΟΣ: Πω πω…(γελάει). Είναι θετικό βέβαια να αισθάνεσαι πως είσαι μπροστά στις προτιμήσεις του γυναικείου φύλου, από την άλλη μεριά αυτό δημιουργεί και υποχρεώσεις βέβαια να ανταποκριθεί κανείς στο πρότυπο που εν πάσει περιπτώσει ο καθένας με το δικό του τρόπο σκέπτεται. Πρέπει να ανταποκριθεί με την καθημερινή του δουλειά και δράση και όχι βέβαια στο εμφανισιακό διότι δεν πιστεύω ότι είναι αυτό το σημείο μόνο, αλλά κυρίως με το τι λέει, τι προτείνει, πως κινείται , γιατί νομίζω πως περισσότερο από το χώρο της πολιτικής οι πολίτες αυτό που λαμβάνουν είναι τρία πράγματα: την αξιοπιστία του τι λέει κανείς , την ικανότητα να συμμετέχει ενεργά στην υλοποίηση ορισμένων πραγμάτων και βέβαια μία στάση και συμπεριφορά που να είναι αποδεκτή, να μη θίγει και να μη δημιουργεί προβλήματα.
ΚΥΦΩΝΙΔΗΣ: Επειδή μιλήσαμε για τις γυναίκες, τι θεωρείτε πιο γοητευτικό σε μία γυναίκα;
ΤΣΟΧΑΤΖΟΠΟΥΛΟΣ: Αναμφισβήτητα για τη γυναίκα η εμφάνιση σε συνδυασμό με τη σοβαρότητα αλλά και τη γλυκύτητα είναι στοιχεία που εάν συμπορευτούν δίνουν κατά την άποψή μου ένα ιδανικό άθροισμα.
Ιδιαίτερα η σχέση με μία γυναίκα χρειάζονται και άλλα πράγματα για να υπάρξει και είναι η επικοινωνία, κάποια ενδιαφέροντα που να μπορούν να συγκλίνουν και φυσικά και μια ικανότητα πνευματικής επικοινωνίας θα έλεγα πέραν της οποιασδήποτε άλλης μορφής επικοινωνία.
ΚΥΦΩΝΙΔΗΣ: Εσείς τα βρήκατε όλα αυτά…
ΤΣΟΧΑΤΖΟΠΟΥΛΟΣ: Νομίζω , για να είμαι 31 χρόνια παντρεμένος, θετικά μπορώ να απαντήσω σε αυτήν την ερώτηση.
ΚΥΦΩΝΙΔΗΣ: Επειδή η σύζυγός σας είναι από τη Γερμανία δεν ξέρω εάν μπορείτε να βρείτε κάποιες διαφορές με τις Ελληνίδες. Υπάρχει κάποια διαφορά;
ΣΟΧΑΤΖΟΠΟΥΛΟΣ: Προσωπικά διαφωνώ με αυτά τα κλισέ. Οι άνθρωποι δε χωρίζονται σε λαούς. Μπορεί οι λαοί να έχουν γενικά χαρακτηριστικά, αλλά χωρίζονται σε ανθρώπους. Πιστεύω στον άνθρωπο ανεξάρτητα τι φυλή, τι ράτσα, τι έθνος είναι, και το βαθμό ολοκλήρωσης ως άτομο.
ΚΥΦΩΝΙΔΗΣ: Εάν σας δινόταν η ευκαιρία να γίνετε δήμαρχος Θεσσαλονίκης τι θα ήταν το πρώτο που θα θέλετε να κάνετε;
ΤΣΟΧΑΤΖΟΠΟΥΛΟΣ: Δε νομίζω. Το κάθε κόμμα προσπαθεί, όπως βλέπετε και διαβάζετε οι αφίσες και οι υποσχέσεις των κομμάτων περιέχουν τέτοιου είδους θέματα. Το Βυζαντινό Μουσείο π.χ. το «έχτισε» η Μελίνα Μερκούρη και τελειώνει τώρα ,όπως επίσης έργα υποδομής που είχαμε κάνει τη δεκαετία του ’80 που όμως δεν τελειώνουν ποτέ (εννοούσε συνεχίζονται) .Τώρα είναι δύο μεγάλα έργα, να διασώσουμε την παραλία της Θεσσαλονίκης, να κατασκευάσουμε την υποθαλάσσια σήραγγα κατά μήκος της παλιάς παραλίας ώστε να υπάρξει διαμπερής κίνηση Ανατολής-Δύσης και να λυθεί το κυκλοφοριακό στο κέντρο της Θεσσαλονίκης, η μεταφορά , εάν θέλετε, του παλιού εμπορευματικού σταθμού ώστε να απαλλοτριωθεί εκείνος ο χώρος και να γίνει ένας πολιτιστικός πνεύμονας για τη Θεσσαλονίκη. Με δεδομένη το 1997 την υποχρέωση της πόλης για πολιτιστική πρωτεύουσα της Ευρώπης νομίζω ότι το Κτίριο των Φίλων της Μουσικής , η Μονή Λαζαριστών που μπορεί να γίνει πολύκεντρο και μία σειρά από άλλα έργα παρέμβασης θα είναι ότι λείπει σήμερα από τη Θεσσαλονίκη για να κινηθεί προς αυτήν την κατεύθυνση.
ΚΥΦΩΝΙΔΗΣ: Πολλοί λένε ότι υποφέρει η Ελλάδα από το γεγονός ότι δεν προχώρησε η αποκέντρωση.
ΤΣΟΧΑΤΖΟΠΟΥΛΟΣ : Προφανώς. Σήμερα εδώ που έχουμε φτάσει χρειάζεται μία τομή στα θέματα της αποκέντρωσης. Πράγματι, για αυτό πιστεύω στην περιφέρεια , οι περιφέρειες πρέπει να επικεντρωθούν ακόμη περισσότερο και να λειτουργήσουν. Πιστεύω πάνω από όλα ότι η οικονομική και πολιτική εξουσία πρέπει να αποκεντρωθούν. Αυτό είναι κλειδί για να υπάρξει ενεργός ουσιαστική παρέμβαση στα θέματα αυτά.
ΚΥΦΩΝΙΔΗΣ: Θα ήθελα να κλείσουμε σχολιάζοντας με λέξεις τι σημαίνουν για εσάς κάποιες προσωπικότητες από όλους τους χώρους.
Ανδρέας Παπανδρέου…
ΤΣΟΧΑΤΖΟΠΟΥΛΟΣ: Ο άνθρωπος που κατοχύρωσε την προοδευτική πολιτική αντίληψη και την έννοια στην Ελληνική κοινωνία.
ΚΥΦΩΝΙΔΗΣ: Κωνσταντίνος Μητσοτάκης…
ΤΣΟΧΑΤΖΟΠΟΥΛΟΣ: Νομίζω ότι είναι ένας πολιτικός που κατοχυρώθηκε στην Ελληνική κοινωνία με τα αρνητικά του κυρίως, είναι η αποστασία και η δεύτερη μεγάλη ευθύνη ότι στα τέσσερα αυτά χρόνια απογοήτευσε και την ίδια του την παράταξη διότι άλλη πορεία υποσχέθηκε και άλλη πραγματοποίησε.
ΚΥΦΩΝΙΔΗΣ: Κωνσταντίνος Καραμανλής…
ΤΣΟΧΑΤΖΟΠΟΥΛΟΣ: Η πορεία του έχει διαφορετικές εποχές. Η εποχή των μεγάλων συγκρούσεων ως εκφραστής της δεξιάς που κορυφώθηκε με τα γεγονότα του «ποιος κυβερνά αυτόν τον τόπο» και τη δολοφονία του Γρηγόρη Λαμπράκη. Η δεύτερη περίοδος όπου συνέβαλε καθοριστικά στην αποκατάσταση της δημοκρατίας μετά τη δικτατορία και βέβαια έχει το μεγάλο πλεονέκτημα ιστορικά να είναι ο πρωθυπουργός που οδήγησε την Ελλάδα στην ΕΟΚ ,όπως επίσης και μία θετική βαλκανική πολιτική.
ΚΥΦΩΝΙΔΗΣ: Μελίνα Μερκούρη…
ΤΣΟΧΑΤΖΟΠΟΥΛΟΣ: Ο πολιτισμός, η ταύτιση του προσώπου της Μελίνας με τον Ελληνικό πολιτισμό και την παρουσίασή του στο εξωτερικό.
ΚΥΦΩΝΙΔΗΣ: Αλίκη Βουγιουκλάκη…
ΤΣΟΧΑΤΖΟΠΟΥΛΟΣ: Μία γνωστή ηθοποιός…
ΚΥΦΩΝΙΔΗΣ : Τζένη Καρέζη…
ΤΣΟΧΑΤΖΟΠΟΥΛΟΣ: Νομίζω ότι έχει ιστορικά καταξιωθεί ως η ευαισθησία στο χώρο της μουσικής και της δημιουργίας ανεξάρτητα κομματικής τοποθέτησης. Εκείνο που τον χαρακτηρίζει είναι κάποιες ηθικές και δημοκρατικές αρχές ευαισθησίας και λειτουργίας.
ΚΥΦΩΝΙΔΗΣ: Βούλα Πατουλίδου…
ΤΣΟΧΑΤΖΟΠΟΥΛΟΣ: Μία γνήσια Μακεδόνισσα και Πόντια…και αθλήτρια και Ολυμπιονίκης.. τι άλλο να πει κανείς, τα έχει όλα μαζί.
ΚΥΦΩΝΙΔΗΣ: Ελευθέριος Βενιζέλος.
ΤΣΟΧΑΤΖΟΠΟΥΛΟΣ: Είναι για εκατομμύρια Έλληνες ταυτισμένος με μία πολύ δύσκολη εποχή , τη Μικρασιατική καταστροφή, για την οποία συνέβαλε στη συνέχεια στην αποκατάστασή της.
ΚΥΦΩΝΙΔΗΣ: Μέγας Αλέξανδρος…
ΤΣΟΧΑΤΖΟΠΟΥΛΟΣ: Η ιστορική βάση και αλήθεια της Μακεδονίας. Πρότυπο και ένδειξη της δημιουργικότητας που μπορεί να υπάρξει σε μία κοινωνία .
ΚΥΦΩΝΙΔΗΣ: Σε ποια περιοχή της Θεσσαλονίκης μεγαλώσατε κ. Τσοχατζόπουλε;
ΤΣΟΧΑΤΖΟΠΟΥΛΟΣ: Στο κέντρο της Θεσσαλονίκης, στην οδό Κομνηνών. Ήταν εκεί το φαρμακείο του Γραβάνη, γνωστός τόπος, και στον 5ο όροφο έμενα εκεί πάνω. Επομένως τα παιδικά μου χρόνια τα πέρασα στην καρδιά της αγοράς της Θεσσαλονίκης, στο Μοδιάνο και το Καπάνι. Ο πατέρας μου είχε κατάστημα αλλαντικών στην οδό Ερμού, εκεί που είναι ο καφές BRAVO σήμερα, προπολεμικά ακόμη και η ζωή μου , τα πρώτα 12-15 χρόνια κινήθηκε σε εκείνη την περιοχή. ΚΥΦΩΝΙΔΗΣ: Να υποθέσουμε ότι σας είχε μπει στα παιδικά σας χρόνια το «εμπορικό δαιμόνιο»;
ΤΣΟΧΑΤΖΟΠΟΥΛΟΣ: Όχι καθόλου. Απεναντίας εκείνο που μου άρεσε από την αγορά ήταν το άμεσο της επικοινωνίας , η ικανότητα των ανθρώπων να επικοινωνούν άμεσα , ουσιαστικά , να λένε ότι χρειάζεται χωρίς πολλές περιπλοκάδες και χωρίς ενδοιασμούς. Νομίζω ότι αυτό κέρδισα από την εμπορική δραστηριότητα της οικογένειας.
ΚΥΦΩΝΙΔΗΣ: Εν τέλει, τα όνειρά σας εκείνη την εποχή ποια ήταν;
ΤΣΟΧΑΤΖΟΠΟΥΛΟΣ: Πολύ γρήγορα προσανατολίστηκα, ήθελα να γίνω μηχανικός. Με ενδιέφερε λόγω του παππού μου , ο οποίος ήταν από τα Γιάννενα -προπολεμικά (μηχανικός εννοεί)- και με καταγωγή από τη Β. Ήπειρο, και ως πιτσιρίκος το όνειρό μου ήταν να γίνω πολιτικός μηχανικός. Τελικά έγινα μετά από περιπέτειες της επταετίας , της εξόδου στο εξωτερικό και έτσι αυτή η επιθυμία μου η παιδική ικανοποιήθηκε.
ΚΥΦΩΝΙΔΗΣ: Η όλη ιστορία όμως πως σας έφερε στην πολιτική;
ΤΣΟΧΑΤΖΟΠΟΥΛΟΣ: Δεν το είχα προγραμματίσει καθόλου ,αν και στη Θεσσαλονίκη, ξέρετε, στο Β΄ Γυμνάσιο που πήγαινα η πολιτική δραστηριότητα είχε ένα ενδιαφέρον, όχι για θέματα καθημερινότητας , όσο κυρίως για το Κυπριακό. Θυμάμαι το 1952 ήταν η πρώτη φορά που έφαγα ξύλο σε συγκέντρωση έξω από την υπηρεσία πληροφοριών της Αμερικανικής Πρεσβείας, εκεί στην γωνία της οδού Αγίας Σοφίας και Μητροπόλεως, γιατί συμμετείχαμε σε μία κινητοποίηση για το Κυπριακό. Και ήρθαν οι αστυνομικές δυνάμεις και για πρώτη φορά φάγαμε ξύλο. Από εκεί και πέρα το μόνο θέμα που με ενδιέφερε πολιτικά ήταν το Κυπριακό ουσιαστικά , όσο έμενα στην Ελλάδα. Καμία πρόβλεψη και προοπτική δεν υπήρχε για ένταξή μου σε κόμματα , διότι δε συμμετείχα σε κανένα τότε υπαρκτό κόμμα. Έφυγα το 1959 από την Ελλάδα , αφού προηγουμένως είχα δουλέψει δύο χρόνια στου Παπασταύρου , στο λογιστήριο 1957-1959 , κι έφυγα το 1959 για τη Γερμανία ,όπου σπούδασα πολιτικός μηχανικός. Εκεί το 1964 τέλειωσα τις σπουδές μου και ως φοιτητής ασχολήθηκα περισσότερο με πολιτισμικά και κοινωνικά θέματα παρά με θέματα πολιτικής. Μέχρι το 1967 μάλιστα , όταν έκανα και το δεύτερο δίπλωμα που πήρα- οικονομίας, οικονομολόγος/μηχανικός- παράλληλα δούλευα από το 1964 σε γραφεία οικονομοτεχνικών μελετών, είχαμε έρθει σε επαφή με μία ομάδα νεαρών επιστημόνων που κάναμε ειδικά γκρουπ επικοινωνίας και συζήτησης με εργατικές ομάδες. Πηγαίναμε δηλαδή στα εργοστάσια , επικοινωνούσαμε εκείνο τον καιρό, στήναμε βραδιές με συζητήσεις , ελεύθερες συζητήσεις, και προσπαθούσαμε να βρούμε ποια προβλήματα αντιμετωπίζει η εργατική τάξη στην περίοδο της εκβιομηχάνισης της Δυτικής Γερμανίας. Αυτό είχε πολύ ενδιαφέρον γιατί βλέπαμε πως άρχισε να αναπτύσσεται η νέα κοινωνική συμπεριφορά στην Ευρώπη , η εποχή της αμφισβήτησης, όλο αυτό δηλαδή που το 1968 βγήκε ως το κύμα της «νέας αμφισβήτησης». Η σχέση μας δηλαδή τότε σε επίπεδο πολιτικής ήταν τα κοινωνικά προβλήματα των εργαζομένων. Αυτά ήταν τα θέματά μας. Ξαφνικά το 1967 όταν έγινε η δικτατορία ήρθαμε σε επαφή με αυτό που εν συνεχεία «κατάντησε» πολιτική. Τι ήταν; Ο αντιδικτατορικός αγώνας. Συμμετείχαμε με αυτή την ομάδα των επιστημόνων το 1967 , τη δεύτερη μέρα που έγινε η δικτατορία, να βγάλουμε στο Μόναχο την πρώτη αντιδικτατορική εφημερίδα. Μέσα σε μία νύχτα βγήκε αυτή, σ’ ένα παλιό τυπογραφείο Ελληνικό που υπήρχε, στο Βασίλη το Στρομπολάκο. Όλη αυτή η ομάδα των ανθρώπων που δούλεψαν τότε, ο Βασίλης ο Κωτσάκης , ο Δημήτρης ο Κανδυλιαράκης, ο Γιώργος ο Τσουγιόπουλος , ο Δημήτρης ο Σταυρόπουλος , ο Γιάννης Σακελλαρίου ο οποίος τώρα είναι Ευρωβουλευτής των Γερμανών Σοσιαλιστών, ήταν μία ομάδα νέων ανθρώπων οι οποίοι μπήκαν τότε αμέσως σε έναν αγώνα κατά της δικτατορίας. Αυτό είχε ως συνέπεια πολύ γρήγορα το 1969 να μου αφαιρεθεί το διαβατήριο και η ιθαγένεια όπως και σε πολλούς άλλους που δούλεψαν στο αντιδικτατορικό αγώνα. Η συνέχεια ήταν ένταξη στην Νέα Αντιδικτατορική Κίνηση που δημιούργησε ο Ανδρέας Παπανδρέου, στο Π.Α.Κ., το 1968 και από εκεί και πέρα πλέον είκοσι χρόνια στενής συνεργασίας με τον Ανδρέα Παπανδρέου με οδήγησε ,αφού περάσαμε τη φάση του αντιδικτατορικού αγώνα μέχρι το 1974, εν συνεχεία στην ενεργή συμμετοχή μου στην ίδρυση του ΠΑΣΟΚ στην Ελλάδα. Και μετά άρχισε ο πολιτικός αγώνας στην Ελλάδα.
ΚΥΦΩΝΙΔΗΣ: Υπάρχει κάποιο γεγονός που θυμάστε περισσότερο από εκείνα τα χρόνια;
ΤΣΟΧΑΤΖΟΠΟΥΛΟΣ: Είναι μία σειρά από γεγονότα εκείνης της εποχής που έχουν μείνει αξέχαστα. Ως νέος άνθρωπος τότε , που ενώ είχα μία έντονη επαγγελματική δραστηριότητα, παράλληλα η επικοινωνία μέσω πολλών Ελλήνων σε όλη την Ευρώπη, στο Παρίσι, το Λονδίνο, στην Ιταλία πάρα πολύ , επέδρασε σε όλους αυτούς τους νέους ανθρώπους και πολύ περισσότερο σε μένα προσωπικά , μια που είχαμε στερηθεί την εμπειρία των πολιτικών αγώνων στην Ελλάδα , να δω από ένα πιο αντικειμενικό πρίσμα το βαθύτερο νόημα και του αντιδικτατορικού αγώνα και γιατί έγινε δικτατορία στην Ελλάδα. Αλλά και ότι στο βάθος υπήρξε κοινωνικός αγώνας , είχε ταξικό χαρακτήρα η αντιπαράθεση που παιζόταν κι έτσι μέσα από όλη αυτή την περίοδο μία σειρά από επιμέρους χαρακτηριστικά στοιχεία μου εμπέδωσαν τη βεβαιότητα ότι το όλο θέμα , η ανατροπή της δικτατορίας αλλά και η αυριανή πορεία της Ελλάδας ήταν τόσο συνδεδεμένα με τη νέα κοινωνική προοπτική, την πορεία εκδημοκρατισμού, εκσυγχρονισμού και ανανέωσης της Ελληνικής κοινωνίας, που για μένα έχει παραμείνει μέχρι και σήμερα ουσιαστικά ένας συνεχής διαρκής στόχος προς κατάκτηση.
ΚΥΦΩΝΙΔΗΣ: Και μετά επιστρέφετε το 1974…
ΤΣΟΧΑΤΖΟΠΟΥΛΟΣ: Από το 1974 και μετά στην Ελλάδα ιδρύθηκε από τον Ανδρέα Παπανδρέου το ΠΑΣΟΚ , είμαι συνέχεια όλα αυτά τα χρόνια- επειδή είχα έρθει και εκ μέρους του ΠΑΚ ως στέλεχος του Εθνικού Συμβουλίου τότε- συμμετείχα σε όλες τις κεντρικές επιτροπές , στα εκτελεστικά γραφεία του ΠΑΣΟΚ, ενεργότατη συμμετοχή και στη δημιουργία του ΠΑΣΟΚ κι εν συνεχεία όταν ήρθε η πρώτη κυβερνητική θητεία, τη δεκαετία του ’80 , μία σειρά από υπουργεία. Πέρασα από το υπουργείο δημοσίων έργων, προεδρίας , εσωτερικών , κάποια ενδιάμεσα υπουργεία για πολύ σύντομο χρονικό διάστημα, πάντως με μία λέξη οκτώ χρόνια συμμετοχής στην κυβερνητική θητεία του ΠΑΣΟΚ ήταν μία εντυπωσιακή περίοδος με τρομακτικά νέες εμπειρίες για μένα και η συνειδητοποίηση ότι μπορώ και επιπλέον έχω ενδιαφέρον να προωθήσω όσο μπορώ πιο αποφασιστικά θέματα κοινωνικού ενδιαφέροντος και ευρύτατης σημασίας και πολιτικές που έχουν απήχηση στο κοινωνικό σύνολο.
ΚΥΦΩΝΙΔΗΣ: Από το 1974 έως το 1993 τόσο ως άνθρωπος και όσο ως πολιτικός πόσα πράγματα αναθεωρήσατε;
ΤΣΟΧΑΤΖΟΠΟΥΛΟΣ: Νομίζω ότι στην εποχή της δικτατορίας η ιδεολογική προσέγγιση που κάναμε ,ως η μόνη αντιδικτατορική οργάνωση, δηλαδή ο αγώνας δεν ήταν μόνο αντιδικτατορικός αλλά ήταν ιδεολογικού, εθνικοαπελευθερωτικού και κοινωνικού χαρακτήρα, έχει επιβεβαιωθεί μέχρι σήμερα. Και αυτή είναι η βασική θεώρηση που κάνω μέχρι σήμερα στην πολιτική. Πιστεύω δηλαδή ότι η πολιτική δεν είναι θέμα διαχείρισης και βελτίωσης μέτρων , είναι η ικανότητα να εντάξεις σε μία συν-στρατηγική προσέγγιση των αναγκών αυτού του τόπου και του λαού το εθνικό, το κοινωνικό και το οικονομικό μαζί προς μίαν ακατάλυτη ενότητα για την οποία συνολικά πρέπει να βρεις λύσεις και να δημιουργήσεις ρεύμα μέσα στην κοινωνία που να στηρίξει τη λύση η οποία χρειάζεται για κάθε ένα θέμα. Αυτή νομίζω είναι η βασική φιλοσοφία που διέπει όχι μόνο εμένα προσωπικά αλλά τη συνολική πορεία του ΠΑΣΟΚ μέχρι σήμερα. Άρα με βάση αυτή την ιδεολογική-πολιτική θέση που απαιτεί δημοκρατία, ελευθερίες , πολυφωνία, και δημοκρατικούς θεσμούς ανεξάρτητους στην κοινωνία , πιστεύω ότι μπαίνοντας στη νέα εποχή που το ΠΑΣΟΚ, όπως εγώ πιστεύω, θα κληθεί να αναλάβει ξανά κυβερνητικές ευθύνες, θα αποτελέσει ξανά τη βάση για μία ακόμη πιο αποδοτική κυβερνητική θητεία του ΠΑΣΟΚ για τα Ελληνικά δεδομένα και τον Ελληνικό λαό.
ΚΥΦΩΝΙΔΗΣ: Πόσο δικαιωμένος αισθάνεστε από αυτά που ζητήσατε να κάνετε;
ΤΣΟΧΑΤΖΟΠΟΥΛΟΣ: Δικαίωση έχει υπάρξει σε πάρα πολλά πράγματα που με ενδιέφεραν και προσωπικά. Πχ. στο υπουργείο δημοσίων έργων αισθάνομαι δικαιωμένος γιατί όταν ξεκινήσαμε κάποια σημαντικά έργα είτε ήταν οι αυτοκινητόδρομοι , είτε έργα καθαρισμού λυμάτων το οποίο μέχρι και σήμερα δεν έχει πλήρη λειτουργία , είτε νομοσχέδια για τον εκσυγχρονισμό της δημόσιας διοίκησης και οικονομικής αυτοτέλειας των οργανισμών τοπικής αυτοδιοίκησης στο υπουργείο εσωτερικών, όλο αυτό ήταν μία δικαίωση πολιτικών που όμως είχαν μία ευρύτατη απήχηση. Από την άλλη πλευρά νομίζω ότι η μεγαλύτερη επιβεβαίωση θα είναι να δει κανείς την Ελληνική κοινωνία να μπει σε μία δυναμική πορεία ανόρθωσης , ανάκαμψης , να ξεπεράσουμε την ύφεση και τη στασιμότητα που υπάρχει σήμερα. Και να υπάρξει επιτέλους, μέσα σε μία προοπτική ευνοϊκή για το κοινωνικό σύνολο , δικαίωση για τη λαϊκή πλειοψηφία.
ΚΥΦΩΝΙΔΗΣ: Ο άνθρωπος Άκης Τσοχατζόπουλος τι σχέση έχει με τον πολιτικό;
ΤΣΟΧΑΤΖΟΠΟΥΛΟΣ: Πολύ ενδιαφέρουσα ερώτηση. Δύσκολα μπορεί να ξεχωρίσει κανείς την πολιτική από τον άνθρωπο και την κοινωνία. Εάν το διαχωρίζει τότε αυτό σημαίνει πως έχει μία διαχειριστική-τεχνοκρατική αντίληψη για την πολιτική, τη θεωρεί απλώς ως μέσο για ένα σκοπό, εμένα προσωπικά δεν με εκφράζει μια πολιτική λειτουργία που είναι απλά είτε εκτελεστικού χαρακτήρα είτε διαχειριστικού χαρακτήρα , πιστεύω περισσότερο ότι το να κάνεις πολιτική είναι τρόπος ζωής. Και έτσι συμπεριφέρομαι.
ΚΥΦΩΝΙΔΗΣ: Δύσκολος τρόπος ζωής όμως…
ΤΣΟΧΑΤΖΟΠΟΥΛΟΣ: Αναμφισβήτητα….ειδικά την περίοδο των εκλογών, όταν τρέχει κανείς 18 ώρες και 20 ώρες την ημέρα και σε διάφορες πόλεις και όπως βλέπετε έχει κι έναν λαιμό , αποκτά φωνητικές χορδές που δεν ανταποκρίνονται πλέον.
ΚΥΦΩΝΙΔΗΣ:Πως ξεκουράζεστε λοιπόν;
ΤΣΟΧΑΤΖΟΠΟΥΛΟΣ: Η απόσυρση από την καθημερινή πίεση έστω για 4-5 ώρες, δηλαδή το να μπορεί να γυρίζει το κουμπί κανείς και να τα ξεχνάει όλα και να απομονώνεται , είναι για μένα προσωπικά ο καλύτερος τρόπος ξεκούρασης. Αν αυτό μπορεί να συμβεί 1-2 φορές την εβδομάδα , είναι ο ιδανικότερος τρόπος για να ισορροπήσει κανείς στην πίεση της καθημερινής δράσης. Τώρα από εκεί και πέρα υπάρχουν στιγμές βέβαια ευχάριστες, ένα μουσικό βράδυ , μία επικοινωνία, μια καλή παρέα , ένα καλό τραπέζι ,ένα ποτήρι κρασί με φίλους όπως όλοι.
ΚΥΦΩΝΙΔΗΣ: Αλήθεια έχετε ιδιαίτερες προτιμήσεις στη μουσική;
ΤΣΟΧΑΤΖΟΠΟΥΛΟΣ: Μου αρέσει γενικά η μουσική. Προτιμώ όμως κομμάτια κλασικής μουσικής. Με τη λειτουργία του κτιρίου του συλλόγου φίλων μουσικής στην Αθήνα (εννοεί το Μέγαρο Αθηνών) έχει καλυφθεί ένα πολύ μεγάλο κενό κι ελπίζω γρήγορα αυτό να καλυφθεί και στη Θεσσαλονίκη (εννοεί το Μέγαρο Θεσσαλονίκης) , διότι υπάρχουν στιγμές που μπορεί να δώσει μία κλασική μουσική που δεν τις βρίσκει κανείς με οποιοδήποτε άλλο είδος μουσικής. Βέβαια αυτό είναι θέμα εμπειρίας και τοποθέτησης στον κάθε άνθρωπο, είναι υποκειμενικού χαρακτήρα. Πέραν τούτου όμως, ο ελεύθερος χρόνος μπορεί να συνδυαστεί πάρα πολύ θετικά. Για μένα τουλάχιστον, εάν έχει κανείς τη δυνατότητα να επικοινωνήσει με τη φύση, ένας περίπατος στο βουνό ή και στη θάλασσα σε μία παραλία ή κολύμπι ή λίγο άθληση είναι νομίζω πράγματα που καλύπτουν πάρα πολλές ανάγκες και συμβάλουν στην ατομική ισορροπία κάθε ανθρώπου.
ΚΥΦΩΝΙΔΗΣ: Πολλοί λένε ότι το θέατρο έχει σχέση ιδιαίτερη με την πολιτική. Φανταστήκατε εσείς ποτέ τον εαυτό σας ηθοποιό;
ΤΣΟΧΑΤΖΟΠΟΥΛΟΣ: (γελάει)..δεν τον φαντάστηκα ποτέ μου για να είμαι ειλικρινής , δεν ξέρω εάν έχει σχέση το θέατρο με την πολιτική. Βλέπω καμιά φορά την αγαπητή μας Μελίνα η οποία με πολύ άνεση χειρίζεται όλα τα θέματα. Βλέποντας όμως τη λειτουργία της μάλλον τείνω στο συμπέρασμα ότι είναι δύο διαφορετικά πράγματα θέατρο και πολιτική. Έτσι νομίζω!
ΚΥΦΩΝΙΔΗΣ: Αγαπάτε το θέατρο;
ΤΣΟΧΑΤΖΟΠΟΥΛΟΣ: Δε θα έλεγα ιδιαίτερα, όχι, σπάνια πηγαίνω στο θέατρο. Στα παιδικά μου χρόνια πήγαινα περισσότερο , θέατρο, λυρική σκηνή, οπερέτα, όπερα ήταν αυτά τα οποία στα παιδικά και φοιτητικά μου χρόνια περισσότερο παρακολούθησα κι έτσι απέκτησα μια εμπειρία από το χώρο του θεάτρου , χωρίς όμως να με συγκινεί ιδιαίτερα.ΚΥΦΩΝΙΔΗΣ: Εάν σας έλεγαν όμως ότι έχετε μία ευκαιρία να παίξετε στο πλευρό της Μελίνας Μερκούρη. Τι ρόλο θα επιλέγατε;
ΤΣΟΧΑΤΖΟΠΟΥΛΟΣ: Δε μπορώ να φανταστώ έναν τέτοιο ρόλο γιατί νομίζω ότι πρέπει να έχεις μίαν ιδιοσυγκρασία τέτοια , να μπορείς δηλαδή να υποδύεσαι διαφορετικούς ρόλους για να έχεις επιτυχία στο θέατρο. Προσωπικά δε μπορώ να φανταστώ ότι μπορώ να παίξω άλλους «ρόλους». Για αυτό δε βλέπω ότι μπορώ να έχω μέλλον και προοπτική σε αυτό το χώρο.
ΚΥΦΩΝΙΔΗΣ: Τον τελευταίο καιρό βρήκαν το φως της δημοσιότητας κυρίως σε περιοδικά γκάλοπ που σας ανακήρυσσαν ως τον πιο γοητευτικό πολιτικό. Δηλαδή γυναίκες , κυρίως από Αθήνα και Θεσσαλονίκη, απαντώντας στο ερώτημα με ποιόν πολιτικό θα ήθελαν να περάσουν μαζί του ένα βράδυ , έφεραν εσάς στην πρώτη θέση και τον Κωστή Στεφανόπουλο στη δεύτερη.
ΤΣΟΧΑΤΖΟΠΟΥΛΟΣ: Πω πω…(γελάει). Είναι θετικό βέβαια να αισθάνεσαι πως είσαι μπροστά στις προτιμήσεις του γυναικείου φύλου, από την άλλη μεριά αυτό δημιουργεί και υποχρεώσεις βέβαια να ανταποκριθεί κανείς στο πρότυπο που εν πάσει περιπτώσει ο καθένας με το δικό του τρόπο σκέπτεται. Πρέπει να ανταποκριθεί με την καθημερινή του δουλειά και δράση και όχι βέβαια στο εμφανισιακό διότι δεν πιστεύω ότι είναι αυτό το σημείο μόνο, αλλά κυρίως με το τι λέει, τι προτείνει, πως κινείται , γιατί νομίζω πως περισσότερο από το χώρο της πολιτικής οι πολίτες αυτό που λαμβάνουν είναι τρία πράγματα: την αξιοπιστία του τι λέει κανείς , την ικανότητα να συμμετέχει ενεργά στην υλοποίηση ορισμένων πραγμάτων και βέβαια μία στάση και συμπεριφορά που να είναι αποδεκτή, να μη θίγει και να μη δημιουργεί προβλήματα.
ΚΥΦΩΝΙΔΗΣ: Επειδή μιλήσαμε για τις γυναίκες, τι θεωρείτε πιο γοητευτικό σε μία γυναίκα;
ΤΣΟΧΑΤΖΟΠΟΥΛΟΣ: Αναμφισβήτητα για τη γυναίκα η εμφάνιση σε συνδυασμό με τη σοβαρότητα αλλά και τη γλυκύτητα είναι στοιχεία που εάν συμπορευτούν δίνουν κατά την άποψή μου ένα ιδανικό άθροισμα.
Ιδιαίτερα η σχέση με μία γυναίκα χρειάζονται και άλλα πράγματα για να υπάρξει και είναι η επικοινωνία, κάποια ενδιαφέροντα που να μπορούν να συγκλίνουν και φυσικά και μια ικανότητα πνευματικής επικοινωνίας θα έλεγα πέραν της οποιασδήποτε άλλης μορφής επικοινωνία.
ΚΥΦΩΝΙΔΗΣ: Εσείς τα βρήκατε όλα αυτά…
ΤΣΟΧΑΤΖΟΠΟΥΛΟΣ: Νομίζω , για να είμαι 31 χρόνια παντρεμένος, θετικά μπορώ να απαντήσω σε αυτήν την ερώτηση.
ΚΥΦΩΝΙΔΗΣ: Επειδή η σύζυγός σας είναι από τη Γερμανία δεν ξέρω εάν μπορείτε να βρείτε κάποιες διαφορές με τις Ελληνίδες. Υπάρχει κάποια διαφορά;
ΣΟΧΑΤΖΟΠΟΥΛΟΣ: Προσωπικά διαφωνώ με αυτά τα κλισέ. Οι άνθρωποι δε χωρίζονται σε λαούς. Μπορεί οι λαοί να έχουν γενικά χαρακτηριστικά, αλλά χωρίζονται σε ανθρώπους. Πιστεύω στον άνθρωπο ανεξάρτητα τι φυλή, τι ράτσα, τι έθνος είναι, και το βαθμό ολοκλήρωσης ως άτομο.
ΚΥΦΩΝΙΔΗΣ: Εάν σας δινόταν η ευκαιρία να γίνετε δήμαρχος Θεσσαλονίκης τι θα ήταν το πρώτο που θα θέλετε να κάνετε;
ΤΣΟΧΑΤΖΟΠΟΥΛΟΣ: Θα ήταν μία πολύ τιμητική θέση. Ομολογώ πως δεν το σκέφτηκα ποτέ μου ίσως λόγω της πολιτικής μου δραστηριότητα από την πρώτη στιγμή στο κόμμα, στον πολιτικό φορέα. Πάντως νομίζω ότι εάν ποτέ είχα μία τέτοια προοπτική ως δήμαρχος θα ήθελα δύο βασικά πράγματα να κάνω. Πρώτα να συμβάλω για την οριστική επίλυση του συγκοινωνιακού προβλήματος της πόλης , δεύτερον να υπάρξουν ολοκληρωμένες σύγχρονες πολιτισμικές δραστηριότητες, θέατρο, μουσική , όπερα ,ζωγραφικά κέντρα , πολύκεντρα δηλαδή πολλαπλών δραστηριοτήτων.
ΚΥΦΩΝΙΔΗΣ: Αυτά όλα λείπουν από τη Θεσσαλονίκη. Και αναρωτιέμαι γιατί. Νομίζω πως κανένα κόμμα μέχρι σήμερα δεν έχει κάνει ουσιαστικά έργα στην πόλη.ΤΣΟΧΑΤΖΟΠΟΥΛΟΣ: Δε νομίζω. Το κάθε κόμμα προσπαθεί, όπως βλέπετε και διαβάζετε οι αφίσες και οι υποσχέσεις των κομμάτων περιέχουν τέτοιου είδους θέματα. Το Βυζαντινό Μουσείο π.χ. το «έχτισε» η Μελίνα Μερκούρη και τελειώνει τώρα ,όπως επίσης έργα υποδομής που είχαμε κάνει τη δεκαετία του ’80 που όμως δεν τελειώνουν ποτέ (εννοούσε συνεχίζονται) .Τώρα είναι δύο μεγάλα έργα, να διασώσουμε την παραλία της Θεσσαλονίκης, να κατασκευάσουμε την υποθαλάσσια σήραγγα κατά μήκος της παλιάς παραλίας ώστε να υπάρξει διαμπερής κίνηση Ανατολής-Δύσης και να λυθεί το κυκλοφοριακό στο κέντρο της Θεσσαλονίκης, η μεταφορά , εάν θέλετε, του παλιού εμπορευματικού σταθμού ώστε να απαλλοτριωθεί εκείνος ο χώρος και να γίνει ένας πολιτιστικός πνεύμονας για τη Θεσσαλονίκη. Με δεδομένη το 1997 την υποχρέωση της πόλης για πολιτιστική πρωτεύουσα της Ευρώπης νομίζω ότι το Κτίριο των Φίλων της Μουσικής , η Μονή Λαζαριστών που μπορεί να γίνει πολύκεντρο και μία σειρά από άλλα έργα παρέμβασης θα είναι ότι λείπει σήμερα από τη Θεσσαλονίκη για να κινηθεί προς αυτήν την κατεύθυνση.
ΚΥΦΩΝΙΔΗΣ: Πολλοί λένε ότι υποφέρει η Ελλάδα από το γεγονός ότι δεν προχώρησε η αποκέντρωση.
ΤΣΟΧΑΤΖΟΠΟΥΛΟΣ : Προφανώς. Σήμερα εδώ που έχουμε φτάσει χρειάζεται μία τομή στα θέματα της αποκέντρωσης. Πράγματι, για αυτό πιστεύω στην περιφέρεια , οι περιφέρειες πρέπει να επικεντρωθούν ακόμη περισσότερο και να λειτουργήσουν. Πιστεύω πάνω από όλα ότι η οικονομική και πολιτική εξουσία πρέπει να αποκεντρωθούν. Αυτό είναι κλειδί για να υπάρξει ενεργός ουσιαστική παρέμβαση στα θέματα αυτά.
ΚΥΦΩΝΙΔΗΣ: Θα ήθελα να κλείσουμε σχολιάζοντας με λέξεις τι σημαίνουν για εσάς κάποιες προσωπικότητες από όλους τους χώρους.
Ανδρέας Παπανδρέου…
ΤΣΟΧΑΤΖΟΠΟΥΛΟΣ: Ο άνθρωπος που κατοχύρωσε την προοδευτική πολιτική αντίληψη και την έννοια στην Ελληνική κοινωνία.
ΚΥΦΩΝΙΔΗΣ: Κωνσταντίνος Μητσοτάκης…
ΤΣΟΧΑΤΖΟΠΟΥΛΟΣ: Νομίζω ότι είναι ένας πολιτικός που κατοχυρώθηκε στην Ελληνική κοινωνία με τα αρνητικά του κυρίως, είναι η αποστασία και η δεύτερη μεγάλη ευθύνη ότι στα τέσσερα αυτά χρόνια απογοήτευσε και την ίδια του την παράταξη διότι άλλη πορεία υποσχέθηκε και άλλη πραγματοποίησε.
ΚΥΦΩΝΙΔΗΣ: Κωνσταντίνος Καραμανλής…
ΤΣΟΧΑΤΖΟΠΟΥΛΟΣ: Η πορεία του έχει διαφορετικές εποχές. Η εποχή των μεγάλων συγκρούσεων ως εκφραστής της δεξιάς που κορυφώθηκε με τα γεγονότα του «ποιος κυβερνά αυτόν τον τόπο» και τη δολοφονία του Γρηγόρη Λαμπράκη. Η δεύτερη περίοδος όπου συνέβαλε καθοριστικά στην αποκατάσταση της δημοκρατίας μετά τη δικτατορία και βέβαια έχει το μεγάλο πλεονέκτημα ιστορικά να είναι ο πρωθυπουργός που οδήγησε την Ελλάδα στην ΕΟΚ ,όπως επίσης και μία θετική βαλκανική πολιτική.
ΚΥΦΩΝΙΔΗΣ: Μελίνα Μερκούρη…
ΤΣΟΧΑΤΖΟΠΟΥΛΟΣ: Ο πολιτισμός, η ταύτιση του προσώπου της Μελίνας με τον Ελληνικό πολιτισμό και την παρουσίασή του στο εξωτερικό.
ΚΥΦΩΝΙΔΗΣ: Αλίκη Βουγιουκλάκη…
ΤΣΟΧΑΤΖΟΠΟΥΛΟΣ: Μία γνωστή ηθοποιός…
ΚΥΦΩΝΙΔΗΣ : Τζένη Καρέζη…
ΤΣΟΧΑΤΖΟΠΟΥΛΟΣ: Δυστυχώς τη χάσαμε γρήγορα. Νομίζω μία ηθοποιός που έστελνε και πολλά άλλα μηνύματα και πέραν της τέχνης.
ΚΥΦΩΝΙΔΗΣ: Μίκης ΘεοδωράκηςΤΣΟΧΑΤΖΟΠΟΥΛΟΣ: Καλός , πολύ καλός μουσικός. Στην πολιτική απεδείχθη ότι είχε μεγάλα προβλήματα να προσαρμοστεί.
ΚΥΦΩΝΙΔΗΣ: Μάνος Χατζιδάκις…ΤΣΟΧΑΤΖΟΠΟΥΛΟΣ: Νομίζω ότι έχει ιστορικά καταξιωθεί ως η ευαισθησία στο χώρο της μουσικής και της δημιουργίας ανεξάρτητα κομματικής τοποθέτησης. Εκείνο που τον χαρακτηρίζει είναι κάποιες ηθικές και δημοκρατικές αρχές ευαισθησίας και λειτουργίας.
ΚΥΦΩΝΙΔΗΣ: Βούλα Πατουλίδου…
ΤΣΟΧΑΤΖΟΠΟΥΛΟΣ: Μία γνήσια Μακεδόνισσα και Πόντια…και αθλήτρια και Ολυμπιονίκης.. τι άλλο να πει κανείς, τα έχει όλα μαζί.
ΚΥΦΩΝΙΔΗΣ: Ελευθέριος Βενιζέλος.
ΤΣΟΧΑΤΖΟΠΟΥΛΟΣ: Είναι για εκατομμύρια Έλληνες ταυτισμένος με μία πολύ δύσκολη εποχή , τη Μικρασιατική καταστροφή, για την οποία συνέβαλε στη συνέχεια στην αποκατάστασή της.
ΚΥΦΩΝΙΔΗΣ: Μέγας Αλέξανδρος…
ΤΣΟΧΑΤΖΟΠΟΥΛΟΣ: Η ιστορική βάση και αλήθεια της Μακεδονίας. Πρότυπο και ένδειξη της δημιουργικότητας που μπορεί να υπάρξει σε μία κοινωνία .
*Η συνέντευξη μεταδόθηκε από το ραδιόφωνο του ΑΝΤ1 Θεσσαλονίκης τον Οκτώβριο του 1993 ,μία μέρα ακριβώς πριν την επανάκαμψη του ΠΑΣΟΚ στην εξουσία.
Αποτελεί απόσπαμα από το υπό έκδοση βιβλίο "ΕΚΤΑΚΤΟ ΔΕΛΤΙΟ ΕΙΔΗΣΕΩΝ"
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου