ΤΑ ΚΟΚΚΙΝΑ ΦΑΝΑΡΙΑ: ΠΑΡΑΤΑΣΗ ΠΑΡΑΣΤΑΣΕΩΝ

Μετά από 8 συνεχόμενα sold out , αλλά και τη θερμή υποδοχή κοινού και ειδικών, η παράσταση “Τα Κόκκινα Φανάρια” (του Αλέκου Γαλανού) , από το Θέατρο του Άλλοτε σε σκηνοθεσία Βαρβάρας Δουμανίδου , παίρνει παράταση από την Πέμπτη 1 Φεβρουαρίου έως και την Κυριακή 4 Φεβρουαρίου στο Θέατρο Αυλαία.

Αναλυτικά οι 4 νέες παραστάσεις έχουν προγραμματιστεί για την Πέμπτη 1 Φεβρουαρίου, Σάββατο 3 Φεβρουαρίου και Κυριακή 4 Φεβρουαρίου και ώρα 21.00 , καθώς και για την Παρασκευή 2 Φεβρουαρίου και ώρα 19.00

Δεν αποκλείεται πάντως να πάρει και άλλη παράταση καθώς υπάρχει ακόμη πολύ μεγάλο ενδιαφέρον από το κοινό της Θεσσαλονίκης, αλλά και άλλες κοντινές πόλεις.

Σκηνοθεσία: Βαρβάρα Δουμανίδου
Μουσική: Πέτρος Σατραζάνης
Τραγούδι: Νατάσα Κοψαχείλη
Σκηνικά: Θέατρο του ‘Αλλοτε
Δημιουργία σκηνικών: Ευάγγελος Μίχος, Μιχαήλ Δουμανίδης
Σκηνικά αντικείμενα: Μη με λησμόνει
Δημιουργία αφίσας: Φωτεινή Φιλοξενίδου
Promo teaser: Τόμης Βρακάς – Κώστας Βρακάς
Φωτογραφίες: Νίκος Γκάρας

Διανομή:
Μαντάμ Παρή: ‘Ολγα Καλαμάρα
Μιχαήλος: Δημήτρης Βασιλειάδης
Μαίρη: Τζώρτζια Βογιατζόγλου
Μαρίνα: ‘Αννα – Μαρία Γάτου
Μυρσίνη: Μαρία Σεμερτζίδου
Ελένη: Βαρβάρα Δουμανίδου
Κατερίνα: Θεοδώρα Κωστάκου
Καπετάνιος: Στέργιος Κωνσταντζίκης
Ντόρης: Ιωάννης Κυφωνίδης
Μιχάλης: Γιώργος Κωνσταντίνου
Γέρος: Εύαγγελος Μίχος
Πέτρος: Πέτρος Φραγκόπουλος
Τραγουδίστρια: Νατάσα Κοψαχείλη
Αστυνομικός: Νίκος Γκάρας

Σκηνοθετικό σημείωμα:
Το Θέατρο του 'Αλλοτε ανεβάζει το έργο του Αλέκου Γαλανού ''Κόκκινα Φανάρια'' από 18 Ιανουαρίου και για λίγες μόνο παραστάσεις στο θέατρο Αυλαία! Μέσα από αυτή την παράσταση, το Θέατρο του ‘Αλλοτε θα προσπαθήσει να αντιμετωπίσει και να σχολιάσει το θέμα της πορνείας ωμά και ρεαλιστικά, αφήνοντας στην άκρη τη συνηθισμένη σεξιστική, ωραιοποιημένη εικόνα των γυναικών αυτών, που με τη νόμιμη σφραγίδα του κράτους και της κοινωνίας υποφέρουν μια στιγματισμένη ζωή γεμάτη κινδύνους, κακοποιημένες ψυχικά και σωματικά.
Γυναίκες που είτε μεγάλωσαν μέσα στη φτώχεια και την ανέχεια, γυναίκες που κακοποιήθηκαν σεξουαλικά σε μικρή ηλικία από συγγενείς και φίλους,
γυναίκες – σκλάβες που αναγκάστηκαν βίαια να παραδώσουν τα σώματα τους, ζουν και αναπνέουν ανάμεσα μας ήσυχες, τραυματισμένες και αθόρυβες σαν φαντάσματα.
Σαν αόρατοι άνθρωποι.