Το μικρόβιο του θεάτρου μπήκε μέσα μου μάλλον πολύ νωρίς και χωρίς να το καταλάβω ή καλύτερα να το συνειδητοποιήσω. Ήταν όταν λίγο μετά την Πρωτοχρονιά του 1981 οι γονείς μας πήγαν εμένα και την αδελφή μου στο θέατρο ΜΟΥΣΟΥΡΗ για να παρακολουθήσουμε την παράσταση "ΜΕΤΑ ΤΗ ΜΠΟΡΑ". Πρωταγωνιστούσαν η Τζένη Ρουσσέα, ο Άγγελος Αντωνόπουλος, ο Βύρων Πάλλης, η Ματίνα Καρρά , ο Γιώργος Γεωγλερής, ο Θεοδόσης Ισαακίδης η Βάντα Καρακατσάνη και η Ζωή Βουδούρη.
Ήταν για μένα κάτι μαγικό. Μία μεγάλη πρωταγωνίστρια η Τζένη Ρουσσέα τόσο κοντά μου, σε απόσταση σχεδόν αναπνοής. Και όλα έμοιαζαν για μένα διαφορετικά και μαγικά. Αυτό ήταν, είχα ήδη ερωτευτεί το θέατρο σε ηλικία μόλις 11 ετών , στην πρώτη μου κιόλας μη παιδική παράσταση.
Λίγους μήνες μετά ενώ πλησίαζαν οι διακοπές του ΠΑΣΧΑ οι γονείς μας μας πήγαν στο ΚΘΒΕ, στην κεντρική σκηνή που τότε λειτουργούσε στο θέατρο της εταιρίας μακεδονικών σπουδών.
Η παράσταση ήταν η θρυλική "ΟΠΕΡΑ ΤΗΣ ΠΕΝΤΑΡΑΣ" σε σκηνοθεσία Νίκου Κούνδουρου.
Με τον Ανδρέα Ζησιμάτο, την Ανέζα Παπαδοπούλου και τη Βέρα Κρούσκα. Εκπληκτικά σκηνικά και κοστούμια και τα βελούδινα καθίσματα να μυρίζουν "καινουργίλα". Απίστευτη αίσθηση και εκεί.
Ήμουν πολύ τυχερός και εγώ και η αδελφή μου τελικά γιατί οι γονείς μας επέμεναν να μας εκπαιδεύσουν καλλιτεχνικά με την ουσιαστική έννοια και σημασία.
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου