Η ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΤΗΣ ΖΩΓΡΑΦΟΥ ΧΑΡΙΚΛΕΙΑΣ ΠΑΠΑΠΟΣΤΟΛΟΥΣΤΟ FASHIONART LOVER ΜΕ ΑΦΟΡΜΗ ΤΗ ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ ΤΗΣ ΣΤΟ ART LINKS ATHENS 2014

Η Χαρίκλεια Παπαποστόλου είναι μια νέα ζωγράφος που έκανε αίσθηση από τα πρώτα της κιόλας βήματα. Αποφοίτησε το 2011 από τη Σχολή Καλών Τεχνών κι από τότε, ενθουσιάζει το κοινό με τις ατομικές της εκθέσεις.

Η τελευταία της έκθεση, “Όταν το χρώμα φωτίζει και πάλλεται” διοργανώθηκε από την γκαλερί “Έρση” στο Κολωνάκι και ολοκληρώθηκε με πολύ μεγάλη επιτυχία.

Ένας από τους πιο σημαντικούς κριτικούς τέχνης και σημειολόγος, μέλος της Academia Europaea, Χάρης Καμπουρίδης, βλέποντας τους ζωγραφικούς πίνακές της, σημείωσε:

“Στους πίνακες της Παπαποστόλου το χρώμα κυριαρχεί. Βρίσκεται σε κίνηση, σχηματίζει φόρμες αφαιρετικές, που επίσης μοιάζουν να κινούνται, ρευστές, όσο και παγιωμένες, σε διάλογο μεταξύ τους και σε μετασχηματισμό ταυτόχρονα.

 Ανοιχτά φωτεινά χρώματα, σαν φωτάκια στη σειρά, τονίζουν τους όγκους και κάνουν την όλη σύνθεση μια φαντασμαγορία ζωηρή, πανηγυρική σχεδόν. Έργα ρεμβαστικά, παίρνουν το βλέμμα του θεατή στους μικρούς εσωτερικούς λαβυρίνθους και αφού μεταδώσουν την περιπέτεια του βλέμματος, χαρίζουν την τελική αίσθηση μιας καλά οργανωμένης μηχανής που πάλλεται ρυθμικά, αισιόδοξα, ακατάβλητα”.

Με αφορμή τη συμμετοχή της στη διοργάνωση του ART LINKS ATHENS 2014 , που θα πραγματοποιηθεί στο Hub Events από τις 17-22 Οκτωβρίου, έδωσε μία πολύ ενδιαφέρουσα συνέντευξη στο FASHIONART LOVER.

                                      Η ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ

1.Τι θα μπορούσε να αναμένει κανείς από τη συμμετοχή σας στα ARTLINKSτον ερχόμενο Οκτώβριο. Υπάρχει κάποια συγκεκριμένη θεματολογία που «χαρακτηρίζει» τη συμμετοχή σας αυτή;

Θα παρουσιάσω έργα από τη νέα μου συλλογή που ονομάζεται      ‘‘I can see you  in the Dark’’ .

Η θεματολογία είναι όντως συγκεκριμένη και έχει συμβολικό χαρακτήρα, μιας και αναφέρεται στην δυνατότητα του ανθρώπου ν’ ανακαλύπτει το «Φως» ,τη δύναμη , την ομορφιά ακόμη και μέσα στο σκοτάδι.

Είναι μια αισιόδοξη προσέγγιση που αναφέρεται στη συνέχεια-εξέλιξη της Ζωής.

2. Στα έργα σας κυριαρχεί το χρώμα. Αγαπάτε και χρησιμοποιείτε όλα τα χρώματα σα να ήταν παιδιά σας ή είναι κάποιο-κάποια που συνοδεύουν τις εμπνεύσεις σας περισσότερο;

Πράγματι λατρεύω το χρώμα και το έχω ανάγκη στη ζωή μου.

 Ίσως έχω εμμονή με κάποια χρώματα που ανακαλύπτω κρυμμένα σε όλα σχεδόν τα έργα  μου. Κάποια από αυτά είναι το φιλντισένιο λευκό, το βασιλικό γαλάζιο, καθώς  και το ασημί.

3. Εκείνο που παρατηρεί κανείς στα έργα σας είναι η αίσθηση της δύναμης και της κίνησης που πηγάζει μέσα από αφαιρετικές φόρμες που βρίσκονται σε διάλογο. Είναι αυτή η ανάγκη για ελευθερία έκφρασης που σας προτρέπει περισσότερο στη χρήση της αφαίρεσης;

Ναι,  πάνω απ’ όλα είναι η ανάγκη μου για ελεύθερη έκφραση.

Η αλήθεια είναι ότι ακολουθώ την τάση  μου για αφαίρεση και απλά οδηγούμαι προς τα εκεί. Επίσης,  με τον τρόπο αυτό νιώθω ότι τα έργα μου αποκτούν  την δική τους αυτονομία-ελευθερία, εφόσον  ο θεατής δεν κατευθύνεται από κάτι  συγκεκριμένο και έτσι μπορεί να δώσει άλλες δικές του ερμηνείες.

4.Επιπλέον φαίνεται πως η φαντασμαγορία και η πανηγυρική διάθεση είναι διάχυτη στη δουλειά σας; Είναι συνειδητή επιλογή ή απλά εκεί οδηγούνται τα έργα σας από δική σας εσωτερική ανάγκη;

Τα έργα μου απεικονίζουν τα συναισθήματά μου, άρα σίγουρα είναι η εσωτερική μου ανάγκη που αποτυπώθηκε σε εικόνα και πράγματι η ζωγραφική μου έχει αυτή την αίσθηση , την ατμόσφαιρα της αισιοδοξίας  και κίνησης  προς τα εμπρός της ίδια της  ζωής.

5. Πως κρίνετε το επίπεδο της ζωγραφικής και των εικαστικών τεχνών στη χώρα μας; Το Ελληνικό κοινό συνδιαλέγεται  με τη ζωγραφική ή η σχέση τους είναι «διεκπεραιωτική»;

Η γνώμη μου είναι ότι το επίπεδο είναι πολύ καλό , θα ήθελα να είμαστε όμως λίγο πιο ελεύθεροι στην επαφή μας με την τέχνη. Δεν είναι ανάγκη να προσπαθούμε να καταλάβουμε ένα έργο τέχνης, μπορούμε απλά να το νιώθουμε, δεν χρειάζονται πολλά «γιατί».

Προσωπικά πίστευα ότι τα έργα μου θα ήταν ίσως λίγο δύσκολα στην ανάγνωσή τους , με μεγάλη μου όμως έκπληξη  ανακάλυψα ότι πολλοί άνθρωποι νιώθουν να συνδέονται με αυτά.

6.Δίνει τελικά  η ζωγραφική τη δυνατότητα στον άνθρωπο να φαντάζεται και να φτιάχνει το δικό του σενάριο , τη δική του μυθοπλασία , εμπνεόμενος από  αυτό που βλέπει;

Προσωπικά θεωρώ ότι  η τέχνη είναι αυτό ακριβώς, η δυνατότητα-ικανότητα να φτιάξεις τον ολόδικό σου ανεπηρέαστο κόσμο.

7. Υπάρχει ελπίδα οι τέχνες και ο πολιτισμός να αποτελέσουν αντίβαρο στην  κρίση;

Θα έπρεπε να συμβαίνει αυτό,  διότι η τέχνη μπορεί ν’ αλλάξει την οπτική σου, τις ανάγκες , τα συναισθήματά σου προς το καλύτερο. Την έχουμε  πιο πολύ ανάγκη απ’  όσο πιστεύουμε. Η τέχνη μπορεί  να γίνει το καταφύγιό μας.

8.Η τελευταία σας έκθεση στο Κολωνάκι “Όταν το χρώμα φωτίζει και πάλλεται” είχε μεγάλη επιτυχία. Αλήθεια τι συμβαίνει όταν το χρώμα φωτίζει και πάλλεται;

Είναι μια φιλοσοφική προσέγγιση και συμβολίζει την ίδια τη ζωή που πάλλεται και φωτίζεται, που βρίσκεται σε κίνηση και εξέλιξη. Είναι η προσπάθειά μας για βελτίωση,  ότι κι αν σημαίνει αυτό για τον καθένα.