2 ΙΟΥΛΙΟΥ 1991....Ήταν η πρώτη μου μέρα στον ΑΝΤ1 RADIO στη Θεσσαλονίκη, ακριβώς πριν από 20 χρόνια. Πέρασαν σα νερό, έτσι τουλάχιστον μου φαίνεται! Από τότε μέχρι σήμερα πέρασαν συνεντεύξεις, ρεπορτάζ, δελτία ειδήσεων, εκπομπές ακόμη και σενάρια και ρόλοι. Ραδιόφωνο, εφημερίδα, περιοδικά, τηλεόραση, θέατρο , δημόσιες σχέσεις και επικοινωνία, σάιτ και μπλογκ!!!Μία συναρπαστική διαδρομή με συγκινήσεις αλλά και απογοητεύσεις, με φιλίες αλλά και "προδοσίες" , με καλές και κακές στιγμές, με ταξίδια και αποστολές. Ποτέ μου όμως δεν πίστευα πως θα έφτανε η στιγμή να έχω μαζέψει τόσες εμπειρίες και να αρχίσω να γράφω βιβλίο για τις συνεντεύξεις που πήρα κυρίως στην εφημερίδα ΑΠΟΓΕΥΜΑΤΙΝΗ και το ΑΝΤ1 RADIO.
Για να πάω και πάλι σε εκείνη την πρώτη μέρα στη δουλειά, θυμάμαι τη Ναυσικά Γκράτσιου που χωρίς κανέναν δισταγμό με έβγαλε στον αέρα ως συνεργάτη της στην εκπομπή "ΑΝΤ1 LIGHT" που παρουσίαζε εκείνη την εποχή με πολύ μεγάλη επιτυχία και ρεκόρ ακροαματικότητας.
Αν και βρέθηκα στον ΑΝΤ1 μετά από προτροπή της συμφοίτητριάς μου Νάνσυς Ζαμπέτογλου-ναι της Ζαμπέτογλου που θήτευσε με μεγάλη επιτυχία στα περιοδικά της ΙΜΑΚΟ-ο πρώτος άνθρωπος που με έβγαλε στον αέρα είναι η Ναυσικά Γκράτσιου. Μέχρι και σήμερα θεωρώ πως η Ναυσικά είναι από τις ελάχιστες γυναίκες στα MEDIA που δεν πάσχει από "ανταγωνισμό" και "καχυποψία". Κοιτάζει τη δουλειά της και την κάνει πάντα καλά. ( Με την έτερη κολλητή μου από τη σχολή Ζίνα Κουτσελίνη που διετέλεσε διευθύντρια προγράμματος στον ΑΛΤΕΡ και τον ALPHA δεν έτυχε ποτέ να συνεργαστώ).
Στο ραδιόφωνο βέβαια γνώρισα τη Μελίνα Καραπαναγιωτίδου που μετά τις πρώτες μέρες επιφυλακτικότητας με εμπιστεύτηκε στη θέση του συμπαρουσιαστή στο κεντρικό ραδιοφωνικό μαγκαζίνο. Ο πρώτος διευθυντής μου είναι ο Σπύρος Παγιατάκης, πολύ γνωστός δημοσιογράφος αλλά και θεατρικοκριτικός, ενώ ο πρώτος προιστάμενός μου στη ενημέρωση είναι ο Δημήτρης Ασπροπούλης με τον οποίο περάσαμε και καλές και "κακές" στιγμές!
Στη διάρκεια της 14ετούς παρουσίας μου στο ραδιόφωνο, γνώρισα και πήρα συνεντεύξεις από πολύ σημαντικούς ανθρώπους ή πολύ γνωστούς ανθρώπους. Την Αλίκη Βουγιουκλάκη, το Σάκη Ρουβά, το Φρέντυ Γερμανό, τον Ανδρέα Βουτσινά, το Νίκο Σεργιανόπουλο, τη Φιλαρέτη Κομνηνού, τη θεά Μίλβα, την super Olivia Newton John, τον Κωνσταντίνο Μαρκουλάκη, τη Σοφία Βόσσου, την Αλέξια, τη EUROVISION STAR Κλεοπάτρα , το σχεδιαστή Κωνσταντίνο, την αξέχαστη Νατάσα Γερασιμίδου, τον Άκη Τσοχατζόπουλο, τον πρώην πρόεδρο της Κύπρου Γιώργο Βασιλείου, τον τότε βουλευτή και μετέπειτα πρωθυπουργό Κώστα Καραμανλή, τον τότε πρόεδρο της ΔΗ.ΑΝΑ. και μετέπειτα Πρόεδρο της Δημοκρατίας Κωστή Στεφανόπουλο, την Κάτια Δανδουλάκη, τη Σοφία Σπυράτου από τις ΡΟΕΣ, τον ζεν πρεμιέ τότε του ΚΘΒΕ και μετέπειτα εκπρόσωπο του ΣΕΗ στη Β.Ελλάδα Βασίλη Σειμένη, τη Βάνα Μπάρμπα, τη Ροζίτα Σώκου, τη Μαρία Γεωργιάδου. Λόγω ΑΝΤ1 και ραδιοφώνου συνεργάστηκα ως ανταποκριτής με τη Φωτεινή Πιπιλή, την Όλγα Τρέμη και τον Τέρενς Κουίκ τον οποίο συνάντησα ξανά στην ΕΡΤ3. Είμαι τυχερός για τις πολύτιμες αυτές συνεργασίες. Οι κες Πιπιλή και Τρέμη μάλιστα είναι αληθινές κυρίες και πολύ ευγενικές με τους συνεργάτες τους τους οποίους τιμούν. Την περίοδο εκείνη μέσω του επιστήθιου φίλου μου και πρώτου προέδρου του σωματείου φίλων της EUROVISION Γιώργου Οικονόμου εργάστηκα και στην εφημερίδα "ΤΟ ΟΝΟΜΑ" υπό τη διεύθυνση της Μαργαρίτας Σφέτσα. Ενώ μήνες μετά συνεργάστηκα για λίγο με το Νίκο Σταθούλη και το Μάνο Μελετίου για το περιοδικό DUNE που μετονομάστηκε σε NUDE.
Στη διάρκεια αυτής της πορείας ,το Νοέμβριο του 1995, γνώρισα το Στράτο Τζώρτζογλου, αρχικά ως ηθοποιό που του έκανα συνέντευξη. Η συνέντευξη και η γνωριμία αυτή εξελίχθηκε σε συνεργασία καθώς ο Στράτος ανέλαβε την παρουσίαση της ραδιοφωνικής εκπομπής "ΣΤΑΣΙΣ ΡΑΔΙΟΦΩΝΟΥ" , όπου έκανα την αρχισυνταξία και παραγωγή. Δεκαπέντε χρόνια μετά τον συνάντησα ξανά στο θέατρο καθώς η τύχη το θέλησε να παίξουμε μαζί στο θέατρο στην παράσταση της Αθηνάς Παππά
"ΠΕΙΝΑΕΙ ΚΑΝΕΙΣ" στο ίδρυμα "ΜΙΧΑΛΗΣ ΚΑΚΟΓΙΑΝΝΗΣ".
Την Αθηνά Παππά τη γνώρισα μαζί με το σκηνοθέτη και συμπρωταγωνιστή της στην παράσταση
"ΣΚΡΑΤΣ" Αλέξανδρο Λιακόπουλο το Μάιο του 1997. Τη γνώρισα ως ηθοποιό και δημιουργό και όπως ήταν φυσικό κάναμε μαζί μία πολύ ωραία συνέντευξη. Το σκηνικό αυτό επαναλήφθηκε και άλλες φορές με επιτυχία. Στη διάρκεια όμως αυτών των 13-14 χρόνων η φιλία και γνωριμία εξελίχτηκε σε συνεργασία. Την άνοιξη του 2005 ανέλαβα τη σύνταξη και επιμέλεια του προγράμματος για την παράστασή της "RRAUS" καθώς και ένα κομμάτι από τις δημόσιες σχέσεις της παράστασης. Γράψαμε μαζί και ένα σενάριο για το τηλεοπτικό SAFE SEX που ωστόσο δε γυρίστηκε ποτέ, ενώ αρχίσαμε και την προεργασία για το σενάριο μίας ταινίας με τίτλο "ΣΗΚΩΣΕ ΤΟ" με θέμα την ιστορία του φιλάθλου Σάκη Τσέτη που υποστήριξε με πάθος στη Λισσαβώνα την ΕΘΝΙΚΗ ΕΛΛΑΔΟΣ στη διάρκεια του θριαμβευτικού EURO 2004. Η πρότασή μας σε μεγάλη κινηματογραφική εταιρία δεν υλοποιήθηκε καθώς κρίθηκε πολύ ακριβή για τα Ελληνικά δεδομένα. Τελικά το 2009 η Αθηνά Παππά έγινε η θεατρική μου νονά καθώς παρακολούθησα για 7 μήνες τα μαθήματά της στο LIVE ART THEATER στη διάρκεια ACTING STUDIO στου Γουδή. Τα σεμινάρια αυτά οδήγησαν στην παράσταση in progress "ΠΕΙΝΑΕΙ ΚΑΝΕΙΣ" που πρωτοπαρουσιάστηκε στο θέατρο ΕΠΙ ΚΟΛΩΝΩ το Μάιο και Ιούνιο του 2010 και στη νέα βερσιόν της στο ίδρυμα "ΜΙΧΑΛΗΣ ΚΑΚΟΓΙΑΝΝΗΣ" τον περασμένο Ιανουάριο και Φεβρουάριου. Η Αθηνά Παππά μου έδωσε το εναρκτήριο λάκτισμα στο χώρο των τεχνών και της υποκριτικής και με σύστησε σε έναν χώρο που πάντοτε αγαπούσα αλλά είτε δεν είχα χρόνο είτε δεν είχα την τόλμη να μπω σε αυτόν. Η Αθηνά μάλιστα πέτυχε αυτό που πρώτος μου είχε προτείνει να κάνω ο παλαιός συνεργάτης της στο ΣΚΡΑΤΣ ηθοποιός και σκηνοθέτης Αλέξανδρος Λιακόπουλος. Ο Αλέξανδρος μάλιστα μου είχε "μεταξύ αστείου και σοβαρού" προτείνει να συμπρωταγωνιστήσω στο πλευρό της Μαίρης Χρονοπούλου στην παράσταση "ΤΟ ΓΛΥΚΟ ΠΟΥΛΙ ΤΗΣ ΝΙΟΤΗΣ" που θα ανέβαινε στα τέλη του 1999 στη Θεσσαλονίκη. Τόσο η περιπέτεια της υγείας της μεγάλης μας πρωταγωνίστριας όσο και η δική μου "ανωριμότητα" εκείνη την περίοδο δεν κατέστησαν δυνατή αυτή τη συνεργασία. Ο Λιακόπουλος αναμφίβολα μου έβαλε το μικρόβιο του θεάτρου και της υποκριτικής και η Αθηνά το "κύλησε" για τα καλά μέσα στον οργανισμό μου. Λόγω Αθηνάς γνώρισα έναν πολύ αξιόλογο δημιουργό το φωτογράφο Βαγγέλη Ρασσιά από τον οποίο έμαθα ορισμένα χρήσιμα πράγματα. Χάρη στην Αθηνά γνώρισα και το "δίδυμό" μου , το συνεργάτη και συνέταιρό μου, τον αδελφό και οικογένειά μου Κωνσταντίνο Ρόδη με τον οποίο ετοιμάζουμε στη Θεσσαλονίκη τη σουρεαλιστική κωμωδία "ΠΛΑΤΕΙΑ ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΟΥΣ" αλλά και το βιβλίο με τις συνεντεύξεις μου. Ο Κωνσταντίνος μου
"άνοιξε τα μάτια" και μου έμαθε να συγκροτώ τις σκέψεις και ιδέες μου και να τις οργανώνω. Μου έμαθε και κάτι άλλο, πως να εργάζομαι για τη δική μου επιτυχία και πρόοδο και όχι μόνο για την πρόοδο των άλλων.
Επιστρέφοντας στο 2004 , θυμάμαι τη συνεργασία μου με την Μελίνα Καραπαναγιωτίδου στο ΑΝΤ1 RADIO, όταν με έχρισε συμπαρουσιαστή της στην έτοιμη από επιτυχία και κοινό εκπομπή της
"8 Η ΩΡΑ ΜΕΣΗΜΕΡΙΑΣΕ" και "6 Η ΩΡΑ ΜΕΣΗΜΕΡΙΑΣΕ". Το πρότζεκτ αυτό μετεξελίχθηκε σε τηλεοπτικό κόνσεπτ το Σεπτέμβριο του 2005 στην ΕΡΤ3 μετά από πρόταση του τότε προέδρου Δημήτρη Τσάμη και του τότε διεθυντή ειδήσεων και ενημέρωσης Βασίλη Κοντογουλίδη
(και νονού μου στον έντυπο τύπο).
Με τη Μελίνα περάσαμε πολύ όμορφες και ξεχωριστές στιγμές αλλά κάποια στιγμή απομακρυνθήκαμε τόσο από δικά μας λάθη όσο και από την παρέμβαση καλοθελητών και κακοθελητών. Ωστόσο θα επιθυμούσα ξανά μια συνεργασία μαζί της, τελείως διαφορετική πια και υπό άλλες συνθήκες!
Σε ότι αφορά στο Βασίλη Κοντογουλίδη οι σχέσεις μας πέρασαν "διά πυρός και σιδήρου" όχι εξαιτίας δικής μας ασυννεοησίας αλλά από παρεμβάσεις και πράξεις τρίτων. Ωστόσο του "οφείλω" το μπάσιμο που μου έκανε στο χώρο της έντυπης δημοσιογραφίας που κακά τα ψέμματα είναι και η πλέον original από γεννησιμιού της δημοσιογραφία.
Στη διάρκεια της παρουσίας μου στην ΑΠΟΓΕΥΜΑΤΙΝΗ γνώρισα τη Σύνθια Σάπικα με την οποία συνεργάστηκα αρμονικά. Κάποια στιγμή μάλιστα, τον Οκτώβριο του 2009, μου έκανε πρόταση να αναλάβω την αρχισυνταξία στο περιοδικό ADORE που διηύθυνε . Ωστόσο αρνήθηκα διότι απλά δεν ήθελα να το κάνω. Δε γνωρίζω εάν αυτό φάνηκε ως άρνηση συνεργασίας με τη Σύνθια. Αλλά ειλικρινά δεν ήταν. Στη φάση εκείνη ήθελα να μείνω μακριά από ωράρια και συμβάσεις και για ένα χρονικό διάστημα, όπως κι έκανα, να πειραματιστώ. Η πρόταση όμως ήταν πολύ τιμητική γιατί τιμώ και σέβομαι τη Σύνθια και τη δουλειά της.
Η εποχή της τηλεόρασης με έφερε κοντά σε ανθρώπους από όλους τους τομείς και τα φάσματα. Ήρθα σε επαφή και με αρκετούς δημοσιογράφους της τηλεόρασης. Με ορισμένους μάλιστα έγινα και φίλος και με άλλους απλά συνεργάτης. Βέβαια η πρώτη μου επαφή με την τηλεόραση έγινε το Μάρτιο του 1999 ως συνεργάτης της Κατερίνας Λάσπα στην πρωινή εκπομπή του STAR
"ΣΤΑΡ ΚΑΦΕ". Ο άνθρωπος μάλιστα που έμαθε να κάνω μοντάζ -όχι τεχνικό αλλά δημοσιογραφικό- είναι η φίλη μου και αρχισυντάκτρια στην τηλεοπτική εκπομπή του Σεραφείμ Φυντανίδη στη ΝΕΤ Νατάσα Μποζίνη. Με τη Νατάσα συναντηθήκαμε ξανά στο θέατρο όταν έκανε γκεστ στην παράσταση "ΠΕΙΝΑΕΙ ΚΑΝΕΙΣ" και θα συναντηθούμε ξανά στον κινηματογράφο.
Η θητεία μου στην τηλεόραση συνοδεύτηκε και από καλά νούμερα και από χαμηλά νούμερα, και από επιτυχίες και από αποτυχίες, και από αρμονικές συνεργασίες και από δυσλειτουργικές , και από παρεξηγήσεις και από πολλά άλλα. Ωστόσο η ποικιλότροπη παρουσία και έκθεσή μου μπροστά και πίσω από τις κάμερες σε συνδυασμό με την "πρώτη μου" στο θέατρο και την υποκριτική με κατέστησαν πιο ετοιμόπολεμο και δυνατό για να κάνω μαζί και εξ'αδιαιρέτου με τον Κωνσταντίνο Ρόδη το πρώτο μου βήμα στον κινηματογράφο, εκεί όπου θα συναντήσω και τους πρώτους μου φίλους από το θέατρο Έλενα Αγγελοπούλου και Δημήτρη Μαζιώτη ο οποίος είτε ακούσια είτε εκούσια μου έριξε την ιδέα να παρακολουθήσω και εγώ τα σεμινάρια της Αθηνάς Παππά το Δεκέμβριο του 2009.
Και κάπως έτσι-να ζητήσω συγνώμη από ανθρώπους που τυχόν δεν αναφέρω-κύλησαν 20 χρόνια δημοσιογραφίας. Τα τελευταία 2 μάλιστα μαζί με θέατρο, υποκριτική, σενάρια και τέχνες.
Σήμερα 2 Ιουλίου 2011 ,και μάλιστα μια μέρα προτού γιορτάσω τα 41α μου γενέθλια, κλείνω 20 χρόνια δουλειάς. Πέρυσι τέτοιον καιρό γνώρισα το Χρήστο Βασιλόπουλο που μου δίδαξε την τεχνική ACTING ON CAMERA ,μέθοδο και τεχνική που διδάσκει στο L.A. η σπουδαία Ιβάνα Τσάμπακ , δασκάλα και της μεγάλης και αγαπημένης μου Μέρυλ Στρηπ. Και μέσα σε όλα αυτά αισθάνομαι χορτάτος αλλά και ορεξάτος να συνεχίσω...!!! Τους τελευταίους 9 μήνες έβαλα σε λειτουργία με την πολύτιμη συνεργασία και αμέριστη συμπαράσταση του Κωνσταντίνου Ρόδη και τη βοήθεια του Βασίλη Βασιλαρέα και το μπλογκ μου
"FASHIONART-LOVER" που πλησιάζει τα 70000 χτυπήματα σε επισκεψιμότητα.
Αυτό με οδήγησε στη συνεργασία μου με τη Ράνια Μαρία Χαροπούλου και τη DIFERNEWS, όπου έμαθα τι σημαίνει ελεύθερη και δημοκρατική συνεργασία χωρίς συμφέροντα και παρεμβάσεις.
Βέβαια σκέφτομαι και γελάω με την προσπάθεια κάποιων ανόητων να με "βλάψουν" καρφώνοντάς με για δήθεν "ελιπές" ή "άκυρο" ρεπορτάζ. Αισθάνονται ότι έχουν δύναμη και εξουσία . Προσωπικά χαίρομαι όταν κάποιος πάει τόσο καλά στη δουλειά και τη ζωή του και νιώθει δυνατός και με εξουσία. Δε μπορώ να καταλάβω γιατί επιθυμεί να μην πηγαίνω εγώ καλά ή ο διπλανός μου ή ο απέναντί μου. Αυτό δε μπορώ να κατανοήσω, ειλικρινά. Χώρος και ψωμί υπάρχει θεωρητικά για όλους. Οπότε ο καθένας ας κάνει τη δουλειά του όπως νομίζει καλύτερα. Απλά δε μπορώ να καταλάβω γιατί η επιτυχία του πρέπει να συνοδεύεται από τη δική μου μη επιτυχία ή αποτυχία.
Καλή καρδιά όμως!!! Ανακεφαλαιώνοντας να ξεκαθαρίσω πως σε αυτά τα 20 χρόνια καλώς ή κακώς έπαιξα με μεγάλη επιτυχία ή και αποτυχία το ρόλο του μ...κα κάνοντας πως δεν καταλαβαίνω τίποτα.
Τα καταλάβαινα και τα καταλαβαίνω όλα. Απλά θέλω να τελειώνω αναίμακτα σχέσεις και συνεργασίες. Πολύ κακώς όμως γιατί χρειάζονται και οι ρήξεις. Αυτό όμως δεν αναιρεί σε καμία περίπτωση το σημαντικό ρόλο που έπαιξαν ορισμένοι άνθρωποι στη δουλειά μου και τους τον αναγνωρίζω ακόμη και εάν απομακρύνθηκα ή απομακρύνθηκαν.
Έτσι είναι και η ζωή. Με ανατροπές, καλές και κακές. Πρώτο μέλημά μου είναι να έχω όμορφη και ήρεμη την ψυχή μου και διαυγές το μυαλό μου. Τον επόμενο μήνα Θεού θέλοντος και καιρού επιτρέποντος πέφτουμε μαζί με τον Κωνσταντίνο Ρόδη στα κινηματογραφικά βαθιά με την "ΠΛΑΤΕΙΑ ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΟΥΣ". Με τον Κωστή εργαζόμαστε νυχθημερόν να "σουλουπώσουμε" τη δημιουργική ομάδα παραγωγής επικοινωνίας και προβολής θεαμάτων
"ΜΟΔΑΣ ΚΑΙ ΤΕΧΝΗΣ ΕΡΑΣΤΕΣ".Με ζόρια πολλά, με τρέξιμο αρκετό, με αγωνίες, με καθυστερήσεις, αλλά και με πολύ όρεξη, αγάπη και μεράκι.
Είμαι πολύ περίεργος για τη συνεργασία μου με την επί χρόνια "κολλητή μου" Εύη Μαρμαρέλη και αντίστοιχα τον "κολλητό μου" Κωνσταντίνο Λουτζιούδη αλλά και την παιδική μου φίλη Αθηνά Νάννου που επιτέλους θα δουλέψουμε μαζί. . Να πω ένα μεγάλο "ευχαριστώ" στο πολύ καλό και αληθινό μου φίλο Μάκη Χαραλαμπόπουλο που λειτούργησε αυτοβούλως ως εκπρόσωπος και διαφημιστής μου στον τύπο καθώς "επικοινώνησε" προς τα έξω με τον καλύτερο δυνατό τρόπο ότι καινούριο έκανα , δημιουργώντας μάλιστα μία πολύ λειτουργική ομάδα στο FACEBOOK για μένα και τις δουλειές μου.
Είμαι πια πολύ περίεργος να δω τι συνέχεια θα έχει όλη αυτή η προσπάθεια.Και έχω διάθεση να πάω ένα βήμα παραπέρα...!!! Τελικά χρωστάω πολλά στη μητέρα και τον πατέρα μου για το DNA που μου κληροδότησαν, αλλά και στην αδελφή μου για το "μικρόβιο" του λόγου και της έκφρασης που μου εμφύτευσε. Αφήνω -όπως λέει και η φίλη μου Μελίνα Καραπαναγιωτίδου- και τη ζωή να μου δείξει που πάει το πράγμα.
ΚΑΛΟ ΜΗΝΑ ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΜΑΣ!
ΣΑΣ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΟΛΟΥΣ, ΦΙΛΟΥΣ ΚΑΙ ΕΧΘΡΟΥΣ ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΦΙΛΕΧΘΡΟΥΣ!!!
ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ:ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΡΗΤΙΚΟΠΟΥΛΟΣ
STYLING: MAΡΙΑ ΠΟΛΙΤΙΔΟΥ
Για να πάω και πάλι σε εκείνη την πρώτη μέρα στη δουλειά, θυμάμαι τη Ναυσικά Γκράτσιου που χωρίς κανέναν δισταγμό με έβγαλε στον αέρα ως συνεργάτη της στην εκπομπή "ΑΝΤ1 LIGHT" που παρουσίαζε εκείνη την εποχή με πολύ μεγάλη επιτυχία και ρεκόρ ακροαματικότητας.
Αν και βρέθηκα στον ΑΝΤ1 μετά από προτροπή της συμφοίτητριάς μου Νάνσυς Ζαμπέτογλου-ναι της Ζαμπέτογλου που θήτευσε με μεγάλη επιτυχία στα περιοδικά της ΙΜΑΚΟ-ο πρώτος άνθρωπος που με έβγαλε στον αέρα είναι η Ναυσικά Γκράτσιου. Μέχρι και σήμερα θεωρώ πως η Ναυσικά είναι από τις ελάχιστες γυναίκες στα MEDIA που δεν πάσχει από "ανταγωνισμό" και "καχυποψία". Κοιτάζει τη δουλειά της και την κάνει πάντα καλά. ( Με την έτερη κολλητή μου από τη σχολή Ζίνα Κουτσελίνη που διετέλεσε διευθύντρια προγράμματος στον ΑΛΤΕΡ και τον ALPHA δεν έτυχε ποτέ να συνεργαστώ).
Στο ραδιόφωνο βέβαια γνώρισα τη Μελίνα Καραπαναγιωτίδου που μετά τις πρώτες μέρες επιφυλακτικότητας με εμπιστεύτηκε στη θέση του συμπαρουσιαστή στο κεντρικό ραδιοφωνικό μαγκαζίνο. Ο πρώτος διευθυντής μου είναι ο Σπύρος Παγιατάκης, πολύ γνωστός δημοσιογράφος αλλά και θεατρικοκριτικός, ενώ ο πρώτος προιστάμενός μου στη ενημέρωση είναι ο Δημήτρης Ασπροπούλης με τον οποίο περάσαμε και καλές και "κακές" στιγμές!
Στη διάρκεια της 14ετούς παρουσίας μου στο ραδιόφωνο, γνώρισα και πήρα συνεντεύξεις από πολύ σημαντικούς ανθρώπους ή πολύ γνωστούς ανθρώπους. Την Αλίκη Βουγιουκλάκη, το Σάκη Ρουβά, το Φρέντυ Γερμανό, τον Ανδρέα Βουτσινά, το Νίκο Σεργιανόπουλο, τη Φιλαρέτη Κομνηνού, τη θεά Μίλβα, την super Olivia Newton John, τον Κωνσταντίνο Μαρκουλάκη, τη Σοφία Βόσσου, την Αλέξια, τη EUROVISION STAR Κλεοπάτρα , το σχεδιαστή Κωνσταντίνο, την αξέχαστη Νατάσα Γερασιμίδου, τον Άκη Τσοχατζόπουλο, τον πρώην πρόεδρο της Κύπρου Γιώργο Βασιλείου, τον τότε βουλευτή και μετέπειτα πρωθυπουργό Κώστα Καραμανλή, τον τότε πρόεδρο της ΔΗ.ΑΝΑ. και μετέπειτα Πρόεδρο της Δημοκρατίας Κωστή Στεφανόπουλο, την Κάτια Δανδουλάκη, τη Σοφία Σπυράτου από τις ΡΟΕΣ, τον ζεν πρεμιέ τότε του ΚΘΒΕ και μετέπειτα εκπρόσωπο του ΣΕΗ στη Β.Ελλάδα Βασίλη Σειμένη, τη Βάνα Μπάρμπα, τη Ροζίτα Σώκου, τη Μαρία Γεωργιάδου. Λόγω ΑΝΤ1 και ραδιοφώνου συνεργάστηκα ως ανταποκριτής με τη Φωτεινή Πιπιλή, την Όλγα Τρέμη και τον Τέρενς Κουίκ τον οποίο συνάντησα ξανά στην ΕΡΤ3. Είμαι τυχερός για τις πολύτιμες αυτές συνεργασίες. Οι κες Πιπιλή και Τρέμη μάλιστα είναι αληθινές κυρίες και πολύ ευγενικές με τους συνεργάτες τους τους οποίους τιμούν. Την περίοδο εκείνη μέσω του επιστήθιου φίλου μου και πρώτου προέδρου του σωματείου φίλων της EUROVISION Γιώργου Οικονόμου εργάστηκα και στην εφημερίδα "ΤΟ ΟΝΟΜΑ" υπό τη διεύθυνση της Μαργαρίτας Σφέτσα. Ενώ μήνες μετά συνεργάστηκα για λίγο με το Νίκο Σταθούλη και το Μάνο Μελετίου για το περιοδικό DUNE που μετονομάστηκε σε NUDE.
Στη διάρκεια αυτής της πορείας ,το Νοέμβριο του 1995, γνώρισα το Στράτο Τζώρτζογλου, αρχικά ως ηθοποιό που του έκανα συνέντευξη. Η συνέντευξη και η γνωριμία αυτή εξελίχθηκε σε συνεργασία καθώς ο Στράτος ανέλαβε την παρουσίαση της ραδιοφωνικής εκπομπής "ΣΤΑΣΙΣ ΡΑΔΙΟΦΩΝΟΥ" , όπου έκανα την αρχισυνταξία και παραγωγή. Δεκαπέντε χρόνια μετά τον συνάντησα ξανά στο θέατρο καθώς η τύχη το θέλησε να παίξουμε μαζί στο θέατρο στην παράσταση της Αθηνάς Παππά
"ΠΕΙΝΑΕΙ ΚΑΝΕΙΣ" στο ίδρυμα "ΜΙΧΑΛΗΣ ΚΑΚΟΓΙΑΝΝΗΣ".
Την Αθηνά Παππά τη γνώρισα μαζί με το σκηνοθέτη και συμπρωταγωνιστή της στην παράσταση
"ΣΚΡΑΤΣ" Αλέξανδρο Λιακόπουλο το Μάιο του 1997. Τη γνώρισα ως ηθοποιό και δημιουργό και όπως ήταν φυσικό κάναμε μαζί μία πολύ ωραία συνέντευξη. Το σκηνικό αυτό επαναλήφθηκε και άλλες φορές με επιτυχία. Στη διάρκεια όμως αυτών των 13-14 χρόνων η φιλία και γνωριμία εξελίχτηκε σε συνεργασία. Την άνοιξη του 2005 ανέλαβα τη σύνταξη και επιμέλεια του προγράμματος για την παράστασή της "RRAUS" καθώς και ένα κομμάτι από τις δημόσιες σχέσεις της παράστασης. Γράψαμε μαζί και ένα σενάριο για το τηλεοπτικό SAFE SEX που ωστόσο δε γυρίστηκε ποτέ, ενώ αρχίσαμε και την προεργασία για το σενάριο μίας ταινίας με τίτλο "ΣΗΚΩΣΕ ΤΟ" με θέμα την ιστορία του φιλάθλου Σάκη Τσέτη που υποστήριξε με πάθος στη Λισσαβώνα την ΕΘΝΙΚΗ ΕΛΛΑΔΟΣ στη διάρκεια του θριαμβευτικού EURO 2004. Η πρότασή μας σε μεγάλη κινηματογραφική εταιρία δεν υλοποιήθηκε καθώς κρίθηκε πολύ ακριβή για τα Ελληνικά δεδομένα. Τελικά το 2009 η Αθηνά Παππά έγινε η θεατρική μου νονά καθώς παρακολούθησα για 7 μήνες τα μαθήματά της στο LIVE ART THEATER στη διάρκεια ACTING STUDIO στου Γουδή. Τα σεμινάρια αυτά οδήγησαν στην παράσταση in progress "ΠΕΙΝΑΕΙ ΚΑΝΕΙΣ" που πρωτοπαρουσιάστηκε στο θέατρο ΕΠΙ ΚΟΛΩΝΩ το Μάιο και Ιούνιο του 2010 και στη νέα βερσιόν της στο ίδρυμα "ΜΙΧΑΛΗΣ ΚΑΚΟΓΙΑΝΝΗΣ" τον περασμένο Ιανουάριο και Φεβρουάριου. Η Αθηνά Παππά μου έδωσε το εναρκτήριο λάκτισμα στο χώρο των τεχνών και της υποκριτικής και με σύστησε σε έναν χώρο που πάντοτε αγαπούσα αλλά είτε δεν είχα χρόνο είτε δεν είχα την τόλμη να μπω σε αυτόν. Η Αθηνά μάλιστα πέτυχε αυτό που πρώτος μου είχε προτείνει να κάνω ο παλαιός συνεργάτης της στο ΣΚΡΑΤΣ ηθοποιός και σκηνοθέτης Αλέξανδρος Λιακόπουλος. Ο Αλέξανδρος μάλιστα μου είχε "μεταξύ αστείου και σοβαρού" προτείνει να συμπρωταγωνιστήσω στο πλευρό της Μαίρης Χρονοπούλου στην παράσταση "ΤΟ ΓΛΥΚΟ ΠΟΥΛΙ ΤΗΣ ΝΙΟΤΗΣ" που θα ανέβαινε στα τέλη του 1999 στη Θεσσαλονίκη. Τόσο η περιπέτεια της υγείας της μεγάλης μας πρωταγωνίστριας όσο και η δική μου "ανωριμότητα" εκείνη την περίοδο δεν κατέστησαν δυνατή αυτή τη συνεργασία. Ο Λιακόπουλος αναμφίβολα μου έβαλε το μικρόβιο του θεάτρου και της υποκριτικής και η Αθηνά το "κύλησε" για τα καλά μέσα στον οργανισμό μου. Λόγω Αθηνάς γνώρισα έναν πολύ αξιόλογο δημιουργό το φωτογράφο Βαγγέλη Ρασσιά από τον οποίο έμαθα ορισμένα χρήσιμα πράγματα. Χάρη στην Αθηνά γνώρισα και το "δίδυμό" μου , το συνεργάτη και συνέταιρό μου, τον αδελφό και οικογένειά μου Κωνσταντίνο Ρόδη με τον οποίο ετοιμάζουμε στη Θεσσαλονίκη τη σουρεαλιστική κωμωδία "ΠΛΑΤΕΙΑ ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΟΥΣ" αλλά και το βιβλίο με τις συνεντεύξεις μου. Ο Κωνσταντίνος μου
"άνοιξε τα μάτια" και μου έμαθε να συγκροτώ τις σκέψεις και ιδέες μου και να τις οργανώνω. Μου έμαθε και κάτι άλλο, πως να εργάζομαι για τη δική μου επιτυχία και πρόοδο και όχι μόνο για την πρόοδο των άλλων.
Επιστρέφοντας στο 2004 , θυμάμαι τη συνεργασία μου με την Μελίνα Καραπαναγιωτίδου στο ΑΝΤ1 RADIO, όταν με έχρισε συμπαρουσιαστή της στην έτοιμη από επιτυχία και κοινό εκπομπή της
"8 Η ΩΡΑ ΜΕΣΗΜΕΡΙΑΣΕ" και "6 Η ΩΡΑ ΜΕΣΗΜΕΡΙΑΣΕ". Το πρότζεκτ αυτό μετεξελίχθηκε σε τηλεοπτικό κόνσεπτ το Σεπτέμβριο του 2005 στην ΕΡΤ3 μετά από πρόταση του τότε προέδρου Δημήτρη Τσάμη και του τότε διεθυντή ειδήσεων και ενημέρωσης Βασίλη Κοντογουλίδη
(και νονού μου στον έντυπο τύπο).
Με τη Μελίνα περάσαμε πολύ όμορφες και ξεχωριστές στιγμές αλλά κάποια στιγμή απομακρυνθήκαμε τόσο από δικά μας λάθη όσο και από την παρέμβαση καλοθελητών και κακοθελητών. Ωστόσο θα επιθυμούσα ξανά μια συνεργασία μαζί της, τελείως διαφορετική πια και υπό άλλες συνθήκες!
Σε ότι αφορά στο Βασίλη Κοντογουλίδη οι σχέσεις μας πέρασαν "διά πυρός και σιδήρου" όχι εξαιτίας δικής μας ασυννεοησίας αλλά από παρεμβάσεις και πράξεις τρίτων. Ωστόσο του "οφείλω" το μπάσιμο που μου έκανε στο χώρο της έντυπης δημοσιογραφίας που κακά τα ψέμματα είναι και η πλέον original από γεννησιμιού της δημοσιογραφία.
Στη διάρκεια της παρουσίας μου στην ΑΠΟΓΕΥΜΑΤΙΝΗ γνώρισα τη Σύνθια Σάπικα με την οποία συνεργάστηκα αρμονικά. Κάποια στιγμή μάλιστα, τον Οκτώβριο του 2009, μου έκανε πρόταση να αναλάβω την αρχισυνταξία στο περιοδικό ADORE που διηύθυνε . Ωστόσο αρνήθηκα διότι απλά δεν ήθελα να το κάνω. Δε γνωρίζω εάν αυτό φάνηκε ως άρνηση συνεργασίας με τη Σύνθια. Αλλά ειλικρινά δεν ήταν. Στη φάση εκείνη ήθελα να μείνω μακριά από ωράρια και συμβάσεις και για ένα χρονικό διάστημα, όπως κι έκανα, να πειραματιστώ. Η πρόταση όμως ήταν πολύ τιμητική γιατί τιμώ και σέβομαι τη Σύνθια και τη δουλειά της.
Η εποχή της τηλεόρασης με έφερε κοντά σε ανθρώπους από όλους τους τομείς και τα φάσματα. Ήρθα σε επαφή και με αρκετούς δημοσιογράφους της τηλεόρασης. Με ορισμένους μάλιστα έγινα και φίλος και με άλλους απλά συνεργάτης. Βέβαια η πρώτη μου επαφή με την τηλεόραση έγινε το Μάρτιο του 1999 ως συνεργάτης της Κατερίνας Λάσπα στην πρωινή εκπομπή του STAR
"ΣΤΑΡ ΚΑΦΕ". Ο άνθρωπος μάλιστα που έμαθε να κάνω μοντάζ -όχι τεχνικό αλλά δημοσιογραφικό- είναι η φίλη μου και αρχισυντάκτρια στην τηλεοπτική εκπομπή του Σεραφείμ Φυντανίδη στη ΝΕΤ Νατάσα Μποζίνη. Με τη Νατάσα συναντηθήκαμε ξανά στο θέατρο όταν έκανε γκεστ στην παράσταση "ΠΕΙΝΑΕΙ ΚΑΝΕΙΣ" και θα συναντηθούμε ξανά στον κινηματογράφο.
Η θητεία μου στην τηλεόραση συνοδεύτηκε και από καλά νούμερα και από χαμηλά νούμερα, και από επιτυχίες και από αποτυχίες, και από αρμονικές συνεργασίες και από δυσλειτουργικές , και από παρεξηγήσεις και από πολλά άλλα. Ωστόσο η ποικιλότροπη παρουσία και έκθεσή μου μπροστά και πίσω από τις κάμερες σε συνδυασμό με την "πρώτη μου" στο θέατρο και την υποκριτική με κατέστησαν πιο ετοιμόπολεμο και δυνατό για να κάνω μαζί και εξ'αδιαιρέτου με τον Κωνσταντίνο Ρόδη το πρώτο μου βήμα στον κινηματογράφο, εκεί όπου θα συναντήσω και τους πρώτους μου φίλους από το θέατρο Έλενα Αγγελοπούλου και Δημήτρη Μαζιώτη ο οποίος είτε ακούσια είτε εκούσια μου έριξε την ιδέα να παρακολουθήσω και εγώ τα σεμινάρια της Αθηνάς Παππά το Δεκέμβριο του 2009.
Και κάπως έτσι-να ζητήσω συγνώμη από ανθρώπους που τυχόν δεν αναφέρω-κύλησαν 20 χρόνια δημοσιογραφίας. Τα τελευταία 2 μάλιστα μαζί με θέατρο, υποκριτική, σενάρια και τέχνες.
Σήμερα 2 Ιουλίου 2011 ,και μάλιστα μια μέρα προτού γιορτάσω τα 41α μου γενέθλια, κλείνω 20 χρόνια δουλειάς. Πέρυσι τέτοιον καιρό γνώρισα το Χρήστο Βασιλόπουλο που μου δίδαξε την τεχνική ACTING ON CAMERA ,μέθοδο και τεχνική που διδάσκει στο L.A. η σπουδαία Ιβάνα Τσάμπακ , δασκάλα και της μεγάλης και αγαπημένης μου Μέρυλ Στρηπ. Και μέσα σε όλα αυτά αισθάνομαι χορτάτος αλλά και ορεξάτος να συνεχίσω...!!! Τους τελευταίους 9 μήνες έβαλα σε λειτουργία με την πολύτιμη συνεργασία και αμέριστη συμπαράσταση του Κωνσταντίνου Ρόδη και τη βοήθεια του Βασίλη Βασιλαρέα και το μπλογκ μου
"FASHIONART-LOVER" που πλησιάζει τα 70000 χτυπήματα σε επισκεψιμότητα.
Αυτό με οδήγησε στη συνεργασία μου με τη Ράνια Μαρία Χαροπούλου και τη DIFERNEWS, όπου έμαθα τι σημαίνει ελεύθερη και δημοκρατική συνεργασία χωρίς συμφέροντα και παρεμβάσεις.
Βέβαια σκέφτομαι και γελάω με την προσπάθεια κάποιων ανόητων να με "βλάψουν" καρφώνοντάς με για δήθεν "ελιπές" ή "άκυρο" ρεπορτάζ. Αισθάνονται ότι έχουν δύναμη και εξουσία . Προσωπικά χαίρομαι όταν κάποιος πάει τόσο καλά στη δουλειά και τη ζωή του και νιώθει δυνατός και με εξουσία. Δε μπορώ να καταλάβω γιατί επιθυμεί να μην πηγαίνω εγώ καλά ή ο διπλανός μου ή ο απέναντί μου. Αυτό δε μπορώ να κατανοήσω, ειλικρινά. Χώρος και ψωμί υπάρχει θεωρητικά για όλους. Οπότε ο καθένας ας κάνει τη δουλειά του όπως νομίζει καλύτερα. Απλά δε μπορώ να καταλάβω γιατί η επιτυχία του πρέπει να συνοδεύεται από τη δική μου μη επιτυχία ή αποτυχία.
Καλή καρδιά όμως!!! Ανακεφαλαιώνοντας να ξεκαθαρίσω πως σε αυτά τα 20 χρόνια καλώς ή κακώς έπαιξα με μεγάλη επιτυχία ή και αποτυχία το ρόλο του μ...κα κάνοντας πως δεν καταλαβαίνω τίποτα.
Τα καταλάβαινα και τα καταλαβαίνω όλα. Απλά θέλω να τελειώνω αναίμακτα σχέσεις και συνεργασίες. Πολύ κακώς όμως γιατί χρειάζονται και οι ρήξεις. Αυτό όμως δεν αναιρεί σε καμία περίπτωση το σημαντικό ρόλο που έπαιξαν ορισμένοι άνθρωποι στη δουλειά μου και τους τον αναγνωρίζω ακόμη και εάν απομακρύνθηκα ή απομακρύνθηκαν.
Έτσι είναι και η ζωή. Με ανατροπές, καλές και κακές. Πρώτο μέλημά μου είναι να έχω όμορφη και ήρεμη την ψυχή μου και διαυγές το μυαλό μου. Τον επόμενο μήνα Θεού θέλοντος και καιρού επιτρέποντος πέφτουμε μαζί με τον Κωνσταντίνο Ρόδη στα κινηματογραφικά βαθιά με την "ΠΛΑΤΕΙΑ ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΟΥΣ". Με τον Κωστή εργαζόμαστε νυχθημερόν να "σουλουπώσουμε" τη δημιουργική ομάδα παραγωγής επικοινωνίας και προβολής θεαμάτων
"ΜΟΔΑΣ ΚΑΙ ΤΕΧΝΗΣ ΕΡΑΣΤΕΣ".Με ζόρια πολλά, με τρέξιμο αρκετό, με αγωνίες, με καθυστερήσεις, αλλά και με πολύ όρεξη, αγάπη και μεράκι.
Είμαι πολύ περίεργος για τη συνεργασία μου με την επί χρόνια "κολλητή μου" Εύη Μαρμαρέλη και αντίστοιχα τον "κολλητό μου" Κωνσταντίνο Λουτζιούδη αλλά και την παιδική μου φίλη Αθηνά Νάννου που επιτέλους θα δουλέψουμε μαζί. . Να πω ένα μεγάλο "ευχαριστώ" στο πολύ καλό και αληθινό μου φίλο Μάκη Χαραλαμπόπουλο που λειτούργησε αυτοβούλως ως εκπρόσωπος και διαφημιστής μου στον τύπο καθώς "επικοινώνησε" προς τα έξω με τον καλύτερο δυνατό τρόπο ότι καινούριο έκανα , δημιουργώντας μάλιστα μία πολύ λειτουργική ομάδα στο FACEBOOK για μένα και τις δουλειές μου.
Είμαι πια πολύ περίεργος να δω τι συνέχεια θα έχει όλη αυτή η προσπάθεια.Και έχω διάθεση να πάω ένα βήμα παραπέρα...!!! Τελικά χρωστάω πολλά στη μητέρα και τον πατέρα μου για το DNA που μου κληροδότησαν, αλλά και στην αδελφή μου για το "μικρόβιο" του λόγου και της έκφρασης που μου εμφύτευσε. Αφήνω -όπως λέει και η φίλη μου Μελίνα Καραπαναγιωτίδου- και τη ζωή να μου δείξει που πάει το πράγμα.
ΚΑΛΟ ΜΗΝΑ ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΜΑΣ!
ΣΑΣ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΟΛΟΥΣ, ΦΙΛΟΥΣ ΚΑΙ ΕΧΘΡΟΥΣ ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΦΙΛΕΧΘΡΟΥΣ!!!
ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ:ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΡΗΤΙΚΟΠΟΥΛΟΣ
STYLING: MAΡΙΑ ΠΟΛΙΤΙΔΟΥ
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου