Γεια σας κ χαρα, σας. Και το Δεσποινακι στα, ονειρα σας; Ίσως ναι, ίσως όχι. Διότι δεν ειμαι Δεσποινακι, όπως η Στυλιανοπούλου τη δεκαετία του 1970 , , αλλά Ιωάννης ή Γιάννης ή Johnny. Ωστόσο αυτή την ατάκα την έλεγα πάντα κι ας ξεστομιζόταν από την υπέροχη Δέσποινα Στυλιανοπούλου, σε εποχές χούντας μάλιστα, και την ίδια ώρα αντίστασης μέσω υποκριτικής και χιούμορ. Δηλαδή η Στυλιανοπούλου έκανε αντίσταση μέσω της εκπομπής της στη Χουντική Ελληνική Ραδιοφωνία της εποχής εκείνης. Αλήθεια είναι αυτό. Αξιοποιούσε καλλιτεχνικά και αλληγορικά το οτι είχε το ίδιο μικρό όνομα με τη συζυγο του αρχιπραξικοπηματία συνταγματάρχη του 1967. Και τη λεω ακόμη και την έχουν μάθει κι άλλοι από εμένα, χωρίς ωστόσο να γνωρίζουν την ιστορία της ατάκας. Έχουμε και λέμε. Είμαι πια 53 κλεισμένα, άρα εχω μπει στα 54.
Είμαι όχι στην πρώτη, αλλά στη δευτερη νεότητα. Εχω βιώσει επιτυχίες, αποτυχίες και μεγάλες απώλειες, οπως πολλες και πολλοί. Δατς λαιφ!!!
Εχω κανει και καλους αλλά και κακιστους χειρισμούς σε αυτή τη ζωή. Με τα οικονομικά μου χάλια. Αλλά οταν είναι ανθηρά, παρτε μου και το σώβρακο. Δηλαδή τι να μου το παρετε , που το πεταω απο μόνος μου. Και σίγουρα εχω ταλαιπωρήσει κόσμο και κοσμάκη, αλλά πιστεψτε με εχω ευνοήσει επίσης.
Όποτε να επανασυστηθούμε.
Είμαι ο Ιωάννης Κυφωνιδης και είμαι καλά με αυτό που είμαι, είτε αρέσει είτε όχι. Αλλά δεν είμαι κάθε μέρα κι εντελώς καλά.
Πάντως υπήρξα ή ακόμη και τώρα είμαι, δημοσιογράφος, ηθοποιός, συγγραφέας, σκηνοθέτης, αθλητής. Ω ναι, όλα αυτά.. Πολυμιξερ δηλαδή. Καλά πολλές και πολλοί είναι έτσι. Δεν ειναι και κάτι εξωτικό. Είναι κανονικό που λέμε.. Σιγά το πραμα!!!
Οι άνθρωποι εκ γενετής είμαστε πολυσχιδείς. Πόσο καλά ή πόσο κακα, μόνο η ίδια ή ζωή το δείχνει.
Οπότε γυμνός, ντυμένος, καζουαλ, φασιονίστας, κολυμπώντας, τρέχοντας, ποδηλατώντας, λέγοντας ειδήσεις και σχόλια, γράφοντας ρεπορταζ ή σενάρια , ποζάροντας γυμνός ή ντυμένος, στη σκηνή ή στο πλατό είμαι πάντα Κυφωνιδης, είτε Γιάννης, είτε Ιωάννης, είτε Γιάννος, Γιαννάκος, Τζώνυ, Τζωνακος.
Καλο, κακο, αδιάφορο, ειλικρινά δεν ξέρω.
Το αφήνω στη δική σας κρίση.. Και πιστέψτε με, είμαι αλλεργικος στην Υπερανάλυση!
Υ. Γ. : Αγαπω αυτή τη σελφολήψη. Είναι από την επίσκεψη μου στο Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος στο Παλαιό Φάληρο ή Καλλιθέα Αττικής τον περασμένο Ιούλιο, δλδ τον Ιουλιο του 2023. Ήταν τη μέρα που βρέθηκα εκεί για να πιω στα πεταχτά καπουτσίνο με το φίλο Φραντσέσκο Ινφάντε έναν εκ των ενδυματολόγων της Νέας Λυρικής Σκηνής.
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου